Bazı insanlar vardır güç kaybettiğinizde kolunuza girer, sağlamlaştırır sizi. Olmayacak, dediğiniz her an ezber bozar; oldurur. Tüm acımasız sınavlarda kanaat notunuz olup kalbinize dokunur. Derdinize derman olmaktan çok, derdinize ortak olurlar -ki böylesi daha anlamlıdır.
Ömer ve Defne için de böyle bir yol çiziliyor. Çoğu aksaklıkta, listelerdeki bazı pop şarkıları gibi çabuk düşen Defne'ye dağ olacak Ömer... Sırtınızı yasladığınızda tek sarsıntı hissedilmeyen... Kalbi, savaşta bombalanmış köy yeri kadar yaralı ve boş olan Ömer'e merhem olacak Defne...
Bu bölümde ''Nereden çıkardın tüm bunları?'' diyebilirsiniz elbet. Ama gözle görülür bir gerçek var ortada. Bizim süper ikili arasında hissedilen aşk ve daha da önemlisi birbirlerinin hassas noktalarını artık ezbere bilip kimsenin oraları deşmelerine izin vermemeleri. O kadar kollayıcılar ki birbirlerine karşı, bazen durup çok güzel iç geçiriyoruz. İşte buralardan çıkardım.
Ömüüş feysbukta ilişki durumunu çok aşık yapmış, ay şapşal :P
Hani bir dönem vardır ilişkide, sevgili de değilsindir ama arkadaş hiç değilsindir. Geçiş yoludur. En kalp hoplatan, en yanak kızartan dönemdir o. Defne ve Ömer için de bu geçiş yolu, zevkli anlarla doluydu. Yer yer bölünse de eminim herkes zevk almıştır. Ömer'in kızımızı yandan yandan kesmeleri, randevu verip flörtöz mesajları filan Ömer İplikçi'nin "Tabuları yıktım da geldim!" mesajı değil de nedir? Peki ya Defne'nin kalbinin sesini vücudunun her yerinde hissedip artık aşkı için gerekli her şeyi yapacağının sinyalleri vermesi? Güzeldi.
Depresyona bir uğrayıp çıkan kötülükler kraliçemizi zorla adam edecek İso'nun, Yasemin ile sahneleri de bu bölüm ayrı güzeldi. Kadın kendini birilerine açıklama ihtiyacı duyuyor ayol, daha ne olsun? Ben Yasemin karakterinin de derinini merak etmeye başladım mesela. Neler yaşamış, nelerin sonucunda böyle katı, sevgisiz, eksik ve yalnız olmuş? Neler yaşamış ki hayatının her salisesini başarı ve hırs bürümüş? Her ne olduysa İso düğümleri çözecek ve Yasemin'in hayatına renk serpiştirecek.