Güle güle en kıymetlim...

Nihayet karlı bir Minnesota gününde final bölümüne başladık. Bizi önce karlı bölüm başlangıçlarına alıştırıp sonra esirgediler. Final bölümünde de bunu vermeselerdi içimde kalırdı. Yine de geceye dönmemiz çok çabuk oldu. Lester hala arabasındaydı ve Malvo da dükkanın önünde dikiliyordu. Saniyeler sonra Malvo caddenin soluna doğru yürüyerek uzaklaştı. Bu adamı bir kez olsun koşarken veya acele ederken göremeyeceğiz herhalde. Tam o anda Lester’in ne yapacağını kestirmek gerçekten güçtü.

Lester hemen dükkana girdi ki bu onun için cesur bir hamleydi diyebilirim. Hemen kasayı açtı ve pasaportları aldı. Parayı da alacaktı ki aklına Malvo’nun asansördeki meydan okuması geldi. Eski Lester, yeni Lester’e biraz fazla aşık olmuş olacak ki kararını değiştirdi ve pasaportları geri yerine koydu. Arabanın anahtarlarını eşinin eline sıkıştırdı ve tamamdı işte... Bir cinayet soruşturmasından daha paçayı yırtmıştı. Bu kadar basit. Öyle bir durumda eminim yüzde 99’umuzun aklına böyle bir çözüm gelmezdi. Lester’i farklı kılan şey de tam olarak bu zaten.

.. Ama plan bu kadarla kalmamalı. Hem hikayesini kuvvetlendirmeli hem de rolünü iyi oynamalıydı. Dükkanın karşısındaki tabelada “Lou’nun Yeri” reklamını görünce o sorun da çözülmüş oldu. Hızla oraya gitti ve oturup kendisi ve ölmüş eşine yemek söyledi. Sonrasında da ekledi “eşim beni buraya bıraktı. Dükkan’dan bir şey alıp gelecek.” Doğal olarak Lou bunu önemsemedi ama Lester’in kahramanı ve tanığı olmuştu bile.

Bu kadarı yeter ve artardı bile ama bir hamle daha yapmak istedi. Hani aklınıza ardı ardına bir sürü fikir gelir ve o an hepsinin mükemmel olduğunu düşünürsünüz ya, işte tam olarak öyle bir hiperaktivite içerisindeydi. Kimseye çaktırmadan lokantanın arka kapısından çıkarak dolaştı ve ankesörlü telefondan polis merkezini arayıp dükkanın adresini vererek silah sesi duyduğunu söyledi. Eyvah!... Bu hatayı nasıl yaparsın Lester! Tamam, teknik imkanlar gereği belki telefon ses kayıtlarına ulaşamayacaklar ama Lou’nun Yeri’nin hemen dibinden arandığı ortaya çıkacak!

Ben bu hata için “eyvah!” nidaları atarken Lester başka bir “eyvah!”ın derdine düşmüştü. Geçen bölüm çıktısını alıp o meşhur turuncu gocuğunun cebine koyduğu çift kişilik Acapulco biletleri yerde yatan eşinde kalmıştı. Molly onlara “kentten ayrılmayın” demişti. Biletleri bulacak olmaları inanılmaz baş ağrıtırdı. Hemen kalkmak istedi ama polis arabaları sirenler eşliğinde dükkanına doğru yol almışlardı bile. Mecburen oturdu ve zencefilli gazozunu içip kızarmış peynirini yemeye başladı. Geçen bir yılda hamlamışsın be Lester...

Molly tam dükkana girip cesedi incelemeye başlamıştı ki Lester içeri daldı. İsyan etti, üzüldü, kabullenemedi ama tek derdi bir şekilde gocuğa yaklaşabilmekti. Son bir veda istedi. Molly reddetse de romantik polis şefi kabul etti ve yavaş yavaş gocuğa yaklaştı. Eli neredeyse gocuğun içine girecekti ki Molly ensesinde bitti. Cesede dokunmak yasaktı. Sanırım mevlam da artık seni pek sevmiyor Lester... Tüm bu sahnelerde inanılmaz olan şey ise Martin Freeman gibi mükemmel bir oyuncunun numaradan üzülme rolünü dahi bize Lester’in çok iyi rol yapamadığını hissettirecek şekilde dev oynamasıydı. Çok büyük bir oyuncu.

Apar topar karakola götürülen Lester, eşinin cebinde Acapulco biletleri çıktığı için yine apar topar FBI adamlarıyla birlikte sorguya sokuldu. Önüne Malvo’nun hem bir sene öncesinin hem de şimdiki halinin fotoğrafları konulunca direkt avukatını istedi. Bahanesi de güzeldi, “siz cinayeti bana yıkmaya çalışıyorsunuz!”

Hazır Malvo’dan konu açılmışken biraz da ona bakalım. Her zamanki sakinliği ile ormanda bir kulübede yemek pişirip polis telsizi dinlerken FBI’ın da şehirde olduğunu öğrendi. Şimdi işin içine Fargo’daki 21 kişinin katli de girmişti. Onun gibi bir adam için fazladan destek isteyeceklerini tahmin etmek hiç zor değildi ve Malvo’nun şovu başladı... Öyle kolay bir şekilde FBI’ın yolladığı desteği iptal ettirdi ki şaşıp kalmamak elde değildi. Şimdi Bemidji’de ikisi FBI’dan 10’a yakın beceriksiz polis, Molly ve Lester tamamen Malvo ile baş başa kalmışlardı. Malvo için lezzetli bir menü...

Tırsak polisimiz de Malvo’nun şehre geldiğini sabahın erken saatinde verandasında oturan kayın babasından öğrendi. Hemen polis merkezine doğru yola çıktı ve yolda nihayet Molly’e telefondan ulaştı. Ondan asla ama asla dışarı çıkmamasının sözünü aldı ama Molly’i biraz tanıdıysam fevri davranacaktır. Telefonu kapatır kapatmaz yolun ortasında duran kurt yüzünden frene asıldı ve zorla durdu. Soluna baktığında kulubeyi gördü. Arkadan dolaşıp Malvo’nun kulübeden çıkışını izledi.

Geceyi polis merkezinde geçiren Lester sabah olduğunda nihayet serbest bırakıldı. Tabi peşinde iki FBI ajanı dolanacaktı. Lester’i yem yapmışlardı ama umrunda değildi. Polislerin zaten onu koruyamayacağını biliyordu. Üstelik içinden giderek yükselen bir ses Malvo’yla yüzleşmesini söylüyordu. Dinleme Lester, dinleme!...

Bemidji polisi yolları tutadursun Malvo, Lester’i evine götüren iki FBI ajanının peşine düşmüştü bile... Lester’in evine vardıklarında Malvo’nun arabası öyle bir açıda duraksayıp sonra hareket etti ki resmen avının etrafında dolanan köpek balığı hissini uyandırdı. Avınsa neyin yaklaştığına dair en ufak bir fikri yoktu.

Kısa bir süre sonra evin önüne bir araba yaklaştı ve durdu. FBI ajanları adamın arabadan çıkması için uyarıp silahları ellerinde yanına kadar gittiklerinde şöförün ellerinin direksiyona bağlı olduğunu gördüler. Malvo ise tıpkı bir köpek balığı gibi avının yan tarafından sessiz ve hızlıca yaklaşıyordu. Önce birini alnından vurdu, sonra diğerini boynundan. İkisi de orada öldü. Artık Lester’le başbaşaydılar. Tabi onlara doğru gelen Molly’i saymazsak...

Lester camdan iki FBI ajanının yerinde olmadığını görünce avcının yakınlarda olduğunu anladı. Malvo ise çoktan eve girmişti bile... Lester’in sesini duydu. Polisle konuşuyordu. Yavaş yavaş sese doğru ilerledi. Avcı olmaya o kadar alışmıştı ki av durumuna düşeceğini hiç tahmin etmiyordu. Sonunda oldukça dağınık yatak odasına girdi. Odanın kendi banyosundan hala Lester’in sesi geliyordu. Adım adım ona yaklaştı ama birden canı inanılmaz yandı!

Lester dağınıklığı kamufle olarak kullanmış ve yere kapan kurmuştu. Kapanın sesini duyar duymaz banyodan fırladı ve bir el ateş etti. Doğal olarak ıskaladı. Malvo hemen eline geçen ilk şeyi, Lester’in ‘yılın pazarlamacısı’ ödülünü ona fırlattı. Tam burnunun üstüne geldi! Birbirleriyle belki de son görüşmeleriydi ve tıpkı ilk görüşmeleri gibi yine Lester’in burnu kırılmıştı. Bu diziyi çok sevmemin sebeplerinden biri de inanılmaz kara mizah anlayışı :)

Hemen banyoya kaçtı ve Malvo ardından 3 el ateş etti. Sonrası kısa bir süre sessizlik. Lester, Malvo’nun içeri gelmesini beklerken hiçbir hareket yoktu. O, Malvo’ya gitmeye karar verdi ama Malvo da yerinde yoktu. Yoğun kan izlerini takip etti ve dış kapıya kadar çıktı. Araba yerinde yoktu. Malvo kaçmıştı. Herhalde en son Sam Hess’in eşiyle seks yaparken bu kadar haz almıştır. Hani insan hakikaten keyiften dört köşe olabilse Sünger Bob gibi ortalarda gezecekti. Evini ve kendisini korumanın ve bir canavarı geri püskürtmenin verdiği inanılmaz kendine güvenle kapısını kaptı.

Malvo çekilmesi gereken zamanı biliyordu ama belki de ilk defa çekildiği yer yanlıştı. Tırsak polisimiz kulübede saklanmış onu bekliyordu. Zekice derdim ama değil. Molly gibi bir polisin söz dinleyeceğinden asla emin olamayacağı halde Malvo’nun gitmesine izin verip dönüşünü beklemek büyük riskti. Aslında sadece korkaklıktı. Malvo, Molly’i öldürüp de dönebilirdi...

Kulübeye girdiğinde hiçbir şeye dikkat etmeden koltuğuna oturdu. Zira gördüğümüz kırık kemik canının ne kadar yandığını anlamamıza yetti. Kemiği yerine oturttu ve sonunda derin bir nefes aldı. Hemen ardından pencerenin dışındaki kurtu gördü. Malvo’da bir kurttu ve kurtlukta düşeni yemek kuraldı. Garip bir şekilde o an yolun sonuna geldiğini anladı. Ardından bir döşeme gıcırtısı duyuldu ve başında silahını ona doğrultmuş şekilde tırsak polisimiz duruyordu.

Tırsak polisimiz üstünlüğünü perçinlemek için konuşmaya çalıştı ama Malvo’nun umrunda bile değildi. Yüzünde bir anlık dahi korku yoktu. Ardı ardına üç kez ateş etti. Sonrası derin bir sessizlikti ki Malvo’nun öksürerek kendine gelmesi sessizliği yine bozdu. Yüzünde yine aynı avcı ifadesi vardı. Sonra son bir gülüş. Belki sonunun böyle bir adamın eliyle gelmesineydi. Belki de yeni bir manipule içindi ama tırsak polisimiz hala her an av konumuna düşeceğinden korktuğu için iki el daha ateş etti ve Malvo öldü. Güle güle kara mizahın üstadı...

Sonrasında olay yerine Molly ve diğer ekipler de geldi ve içi kasetler dolu bir çantayı açtılar. Birinin üzerinde de Lester Nygaard yazıyordu. Kahretsin! O an hissettiğim tek şey buydu. Kahretsin! Bu olmamalıydı! Bu kadar çabadan sonra Lester yakayı bu şekilde ele vermemeliydi! Mevlam sırf bu an için mi bu kadar yardım etmişti Lester’e? İçim acıdı gerçekten ama yapacak bir şey yoktu. Molly kaseti dinledi ve en başından beri yanılmadığını anladı. Artık o da mükemmel bir polis olduğundan emin. Onun adına mutluyum ama Lester adına isyanlardayım!

Bu kadar duyguyu aynı anda yaşarken final sekansı resmen kahkaha atmama sebep oldu. Adamımsın Lester. Şu yabandı diziler dünyasında belki de en sevdiğim karaktersin. Artık bütün namlular ona çevrilmişken dahi o muazzam hayatta kalma içgüdüsüyle yine üstünde turuncu bir gocukla tam iki hafta kaçmayı başarmış. Bu adama hayran olmamak elde değil. Fakat her kaçışın bir sonu var. Lester de artık sona gelmiş. Polisler tarafından sıkıştırıldığı ve resmen yakalandığı halde bile son ana kadar mücadele etti. Ne büyük ironidir ki bu son ana kadar mücadele etme güdüsü de Lester’in sonunu getirdi. Yine yakalanmadı ama ince buz üstünde bir golün içine düştü. Acı verici ama ani bir ölüm. Güle güle kahramanım, güle güle...

Böylece Fargo ilk sezonu bitmiş oldu. Gerçekten inanılmaz bir hikayeydi. Geçen yılın değil, son yılların en iyi işiydi diyebilirim rahatlıkla. Kalitesi ile gördüğü ilgiyi kıyaslayınca fazlasıyla underrated bir dizi olarak kaldı ama olsun. Önemli değil... Önemli olan bize 10 bölüm boyunca inanılmaz anlar yaşatmış olması. Bu kadar hafta boyunca bana eşlik edenlere de gönülden teşekkürler. İkinci sezonda görüşmek üzere...