Hiç gitmek istememiştim ki!

 

Enver'in konuşma teklifini reddeden, uzattığı eli geri çeviren Feyza da kendini Enver'le birlikte yaşadıkları villada buldu yıllar sonra ve 'izi kalmadı' dediği hatıralar üşüştüler zihnine… Haydi şimdi de sakla gözyaşlarını Feyza, becerebiliyorsan; o kadar sıkı durmaya gücün varsa!

 

Evet, var! Feyza yine dimdik ve tepkisiz duracak. Ve işin tuhafı, geçen bölümde ağzından çıkanlara değil, bir tek gözyaşlarına inandığım Feyza'ya bu kez ben de hak veriyorum! Çünkü Enver, yemekte söylediği gibi Feyza'nın kalbini kazanmaya çalışmıyor, onu kuşatmaya, fethetmeye çalışıyor. Yani, rızası olmasa bile onu kendine mecbur etmek de var bunun ucunda. 20 milyonluk yalıyı ondan habersiz onun üzerine yapmak, başka birinin adını kullanarak onu kendi hazırlattığı mekana getirmek, ne yiyip içeceğine, hangi anda ne yapacağına karar vermeye çalışmak, nezaket sözcüğün olası en geniş sınırlarını bile çokça aşıyor. Enver'in bu bölümde yaptıklarına artık "sürpriz" ya da "jest" değil, "emrivaki" ve "dayatma" diyebiliriz ancak.

 

Enver'in gözlerindeki aşka  ve hiç gitmek istememiş olduğuna inanıyorum ama bu şekilde başarıya ulaşmasını hiç istemem. Bunca yıl o aşkı içinde tazecik tutup saklamayı başaran bir adamın bundan daha fazlasını yapabileceğinden hiç şüphem yok. O aşırılıklarla dolu ortamdaki tek sahici şeyin, masanın üzerindeki mavi orkidelerin vadettikleri, bizim izlediklerimiz olamaz. Dışarıdan görünmeye çalıştığı haliyle değil, gerçekten olduğu, doğal haliyle Enver'i, âşık ve çabalayan Enver'i görmek istiyorum ben.

 

Umut da emrivakinin bir başka türünü gösterdi bize, gidip Neslihan'ın annesinin hastane masraflarını ödeyerek. Neslihan da haklı olarak sinirlendi, ama Umut'a attığı tokat bu öfkenin değil, Umut'a karşı hissetmeye başladıklarının dışavurumuydu. "Sen beni ne sanıyorsun" cümlesi de bunun sözel ifadesi. Meali şöyle bir şey olsa gerek: "Tam da sana karşı bir şeyler hissetmeye başlamıştım, oysa sen beni elde etmek için yanlış yollar deniyor gibisin. Böyle olmaz." Ardından gelen diyalog ve öpücük de bütün bunları düşünmekte haklı olduğumu söylüyor.

 

 

Ali Nejat çat orada, çat burada, çat kapı arkasındaydı bölüm boyunca. Evde başlamıştı bölüme, Naz ona araba projesiyle kendisi arasında bir tercih yapmasını söyleyince önce oturup İbrahim'den günün mana ve ehemmiyetine dair hikâyeyi dinledi ve Naz'ı seçmesi gerektiği dersini çıkardı, mezarlığa gidip Barış'a anlattı durumu, sonra her nedense Ayhan'a gidip ona döktü içini, ardından hastaneye gidip Naz'a söyledi kararını, çıkışta da bana gelir, birer kahve içeriz diye düşünüyordum, yoruldu o kadar. Oysa Ali Nejat akşam için de planlar yapmış ama bunu bize söyleme gereği duymadılar, sanki evlilik teklifi seyirciye sürpriz olacakmış gibi…

 

Ali Nejat'ın henüz iyi tanımadığı, bir ilişkiye başlayamadığı, bir kere öpmediği, hatta öpmeye teşebbüs dahi etmediği bir kadına her bölümde en az bir kere evlenme teklif etmekteki ısrarını ben anlamadım, anlayan varsa rica ediyorum bana da izah etsin. Neyse ki bu sefer yüzüğü taktı da 2697421. kez evlilik teklifi duymaktan kurtulduk. Sudan bir sebeple o yüzük o parmaktan çıkmazsa tabii…

 

Murat karakterinin diziye ilk katıldığı günden beri Enver'le bir ilişkisi olduğunu düşünüyordum, bunu defalarca da yazdım zaten. İlk kez bu hafta bunu bize de gösterdiler. Murat'ın ziyareti sırasında oldukça ölçülü ve mesafeli bir üslupla sordu tüm sorularını Enver ve aynı mesafeli tavırla yanıtladı onu Murat. Ama her halinden belliydi Murat'ın diken üstünde olduğu ve Enver'in arkasından bir şeyler çevirdiği. Zaten babasının ölümüyle ilgili de bir intikam planı var Murat'ın, belki Enver'in de bunda bir payı olduğunu düşünüyordur; belki de Enver'le çalışmasının sebebi, intikam almayı planladıkları kişinin aynı olmasıdır ve Murat hırslı biri olduğu için Enver'in arkasından da bir şeyler çeviriyordur. Göreceğiz.

 

Bu arada, kısacık bir anda, Amir'in de Murat'la ilgili olarak Enver'e haber uçurduğunu düşündürdüler bana, bunu da buraya not etmiş olayım.

 

Emre'nin yeniden yeniden ve her seferinde bir öncekinden daha manyak, daha hödük bir halde Gökçe'nin karşısına çıkmasından yoruldum ben. Bu haftaki tavrı, Gökçe ile özel anlarının fotoğraf ya da video kaydını aldığını düşündürdü bana Emre'nin. Umarım böyle bir şantaj malzemesi ile çıkmaz karşımıza. Tez elden kendisiyle yollarımızı ayıramıyor muyuz acaba? İllâ ki Umut'tan ya da Genco'dan -ya da ikisinden birden- bir temiz dayak yemesi mi gerekiyor?

 

Hasan Amca'nın çilesini de yeterince izledik bence, artık bu durumu da ana hikâyeye bağlamasak mı?

"Kanlıca'daki villa" deyip durdukları evin Ortaköy'de yalı çıkmasına kaç puan?