İnsan kaç defa bir kardeşi olduğunu öğrenir? Belki bir kez.
Ama sonra bir de onun öz olduğunu öğrenince neler hisseder? Bunu Ada'nın
çaresiz mavi bakışlarından anlamaya çalıştık. Ayça Ayşin Turan sahiden de
Karagül okulunun öğretileriyle kendini çok sağlam yapılandırdı. Fakat beni asıl
etkileyen konaktaki isyan sahnesi oldu. Yüzünden taşan öfkesi, beden dili ve
muazzam tonlamalarıyla karakterin hakkını bir kez daha teslim etti.
Kadriye'nin ansızın peydah olan sırrı var elimizde. Ama o da
ne? Kenan'dan da ince bir sinyal ışığı yanıverdi. Demek ki sırlarla işimiz
henüz bitmedi. Bu bölüm daha ziyade nefes alma üzerine kurulmuştu. Herkes
hıncını kustu, sinirini boşalttı. Yaralar cırt diye açılıp, oluk oluk kanadı.
Asıl mesele bundan sonrasında inşa edilecek yapının diziyi ne kadar süre
taşıyabileceği. Bu haline bakılırsa daha epey vaktimiz olacak gibi görünüyor.
Deyzem oğlu, deyzem gızı, deyzem kirvesi dinlemem harcarım
Kendal'ın hastalıklı oğul sevgisi er ya da geç başında patlayacak. Karagül insanların her daim en büyük zaaflarıyla sınandığını öğretti seyircisine. O sebeptendir ki, Kendal'ın Mehdi ile sınanacağından eminim. Bugün olmazsa yarın, ama bir gün mutlaka...
Geçtiğimiz hafta bölüm finalinin etkisinden uzun süre
sıyrılamadım. Türk televizyonlarında kabuktan uzak oyunculuğa öyle hasret
kalmışız ki, Mert Yazıcıoğlu bizi koltuklarımıza çiviledi. Meğer o sahne bu
hafta da akmaya devam edecekmiş. Baran gözlerimizin önünde eriyecek ve biz bir
müddet daha tutacakmışız nefesimizi. Murat Saraçoğlu rejisi bu başarıyı görünür
kılan en önemli etkenlerden biri oldu. Tabii karakterlere can suyu olan
senaryonun eşsiz kalemlerini de unutmamak gerek.
Bakalım Karagül: Baran'ın Sancısı nereye kadar sürecek? En
önemlisi de ''Baran bölüm sonuna kadar kesin görünmez'' dediğimiz tahminlerimiz
ne zaman ters köşe olacak? Temponun hızına bir kez alıştı mı, doyumsuz oluyor
insan. Baran'ın yoluna karlar yağdı. O yolu aşması da elbet zaman alacak. Gerisini birlikte göreceğiz.
Güzel günler.