Nasıl başlıyordu bizi tarifsiz kederlere sürükleyen şarkı?

Özledim seni düştüm yollara

Sırf şu dörtlük bile sanki 21 bölümü özetliyor. Kendini aşka kapatmış adam, aşkı aklından geçirmeyen kadın, aniden yolları birbirlerine düşüyor. Sonra ikisi de gönüllerini birbirlerinin rüzgarına açıyor. Öyle bir şey yaşıyorlar ki bir hayal, bir macera sanki...

Ömer'e yeniden şarkılar söyleten, baka baka doyamadığı, kokladığı, içmeden sarhoş olduğu kadın... Onun için bütün kırgınlıklarını, anlayamamışlıklarını belki gururunu aşıp " evlen benimle" diyor. Kalbini emanet ettiği gözlerden bir cevap bekliyor ama alabildiği "bana biraz zaman ver". O an ve bir türlü dilinin varmadığı "Emin mi değilsin?" derken gözlerinde uçurumun kenarındaki bir adam çıkıyor karşımıza. Ta ki böyle olmadığını duyana kadar da gitmiyor.

 

Ömer öylesine Defne'ye teslim olmuş ki istemese de eve gitmesine, yüzüğü ona vermesine, ona cevap vermek için zaman istemesine sessizce razı oluyor.

 

Defne... Onun aynı anda hem ne kadar şanslı hem de ne kadar da bahtsız olduğunu bilmeyen yok herhalde. Gönlünü kaptırdığı güzel adam bir yana aile ve dostlardan yana da şanslı. Ama Defne’yi görünce anlıyoruz ki insan her zaman hakettiğini yaşamıyormuş, hiç suçu olmadığı halde başkalarının suçunun cezasını en ağır şekilde de çekebiliyormuş, eh imtihan dünyası işte. Yine de yaptığından utanan, kardeşini düşürdüğü durumdan dolayı pişmanlık denizine çivileme atlayan bir Serdar, bir an bile tereddüt etmeden alyansını çıkarıp koyan can dost Nihan, aynı gözü karalıkla arabasını satan İso, Defne’nin dediği gibi siz ne tatlısınız gerçekten. Çoğumuzun böyle bir tane dostu yokken hem de...