"Ben senin hayatını kurtardım. Atmaya devam ettiği için kalbinin paslanacağını bilmiyordum."
Ashildr ve Lady Me! Kızabilir misiniz ona? Bence hayır. Yalnızlık kendi isteğinle seçmediğin bir yaşam biçimi ise insanı yabancılaştıran bir süreç. Hem kendine, hem kendi yaşamına yabancılaşıyor insan. Dahası insan, yaşadığı hayata ve bu hayattaki diğer canlılara karşı da hissizleşiyor. Ashildr’e olan da bu idi.
Ashildr, Doktor onu terk ettiğinden bu yana 800 yıl yaşamıştı. Sonsuz yaşamı içerisinde insan kalbinin dayanamayacağı şeylere şahit olmak zorunda kalmıştı. Kendi çocuklarının ölümü dahil! Sonsuza kadar atan kalbi bir süre sonra, onun için tiktaklayan bir organdan başka bir şey olmadı. Etrafındaki her şey, herkes duman gibi yok olurken, kalbini acıtan duyguları da kapatmıştı. Bir anlamda “insanlık düğmesi”ni kapatmıştı.