"Teşekkür ederim... Hayatımın sonunda bana sevmeyi öğrettiğin için..."
Tüm kalbimle
iliklerime kadar hissettim bu sahne için başta Gökhan ile Buse olmak üzere ve
sonra yazan kalemlere binlerce teşekkür ederim. Benim için sezon finalinin
zirvesi bu sahneydi. Fırat ve Gül'ün canları değil, canlarının canı pahasına
Dilan ve Baran'a ihanet etmemesi, sevgileriyle üzerine titredikleri kızlarıyla
birlikte titreye titreye son nefeslerini vermeleri... Sahneye kelimelerim
yetersiz kalıyor maalesef. En son hangi projede, hangi ölüm sahnesinde bu kadar
etkilendim bilmiyorum. Fırat benim yaralı tarafım olarak kaldı bu hikâyede.
Sevgili Gökhan ve Buse sahneyi o kadar muazzam sırtlanmış ki her izlediğimde
istemsizce gözlerimden yaşlar süzüldü. Zirvede bırakmak bu olsa gerek.
Emeklerinize sağlık. Yıldızınız hiç eksik olmasın. Yeni projelerde, yeni
karakterlerle görüşmek üzere. İyi ki hayatımdan Fırat Karabey geçti...
Kan Çiçekleri
evreninde en çok beklediğim bölümlerden biriydi Baran’ın annesinin katilini
öğreneceği an. Baran'ın koca bir yalanın içinde, aynı masada yıllarca annesinin
katiliyle oturduğunu öğrenmek ve buna babasının sessiz kaldığına şahit olmak
hangi acının üstü olabilirdi, tartışılır. Bölümü izlerken Barış Baktaş'ın
Baran'ın tüm hayal kırıklığını, tüm yıkılmışlığını, tüm öfkesini ilmek ilmek
işleyişine şahit olmak çok başka bir mutluluktu benim için. Beklediğime
değmesinden ziyade beklediğimin fazlasını izlemekti sanırım. Baran'ın her
kırılma noktasında istisnasız söylediğim tek şeydir iyi ki Baran'la yolun
kesişti Barış Baktaş…
Bir kadının annelik iç
güdüsüne sahip olması için çocuk doğurmasına, anne olmasına gerek yoktur.
İstisnalar hariç tüm kadınlarda aşılanmış bir duygudur annelik. Sevgili Yağmur
Yüksel de Dilan'ın anne olma serüvenini kalbinin en derinimde hissetmiş ve ona
en güzel şekilde yansıtmış anneliği. Havuz başında, açtığı paketin içinden
Miran'ın kanlı kıyafetini gören Dilan'ın yaşadığı o korkuyu, o kendinden
geçmeyi iliklerime kadar yasadım diyebilirim. Ben gerçek bir anneyim. Yağmur'da
o sahnede Dilan ile birlikte gerçek bir anneydi. Emeğine sağlık.
Kızdık, küstük,
kırıldık. Zaman zaman çok fazla yorulduk... Kimi zaman mutluluğa giderken
sonsuzluğa uğurladık sevdiklerimizi... Bir çoğaldık, bin eksildik ve koca bir
sezonu geride bıraktık.
Yeni sezonun yeni umutlar getirmesi dileğiyle. Emeği geçen herkesin yüreğine
sağlık.
Sevgiyle
kalın...