Kendini patavatsız, aşırı duygusal, değişken (kimi zaman dengesiz) ve özgür ruhlu biri olarak tanımlıyor. Yalnız kalmak bazen hepimiz için gereklidir. İşte o bunun sadece kısa süreli bir ihtiyaç olarak kalmasından yana. Çünkü bir zamanlar yalnızlık korkusuyla yaşamış. Öyle ki yalnız başına yemek bile yiyemiyormuş. Bir dönem aynı şeyleri hisseden ve halen etrafında insanlar olmayınca bunalan biri olarak hislerini çok iyi anlıyorum. Neyse ki nefes terapisi sayesinde ilk kez tek başına kısa bir tatile çıkmayı başarmış. (Kendime not: Nefes terapisi güzel bi' şey, düşün bunu)