Ryan O'Connell'ın 2015'te piyasaya çıkan kitabı "I'm Special: And Other Lies We Tell Ourselves"tan uyarlandı. O'Connel senaryoyu kaleme aldı ve başrolü üstlendi. Anna Dokoza da bölümleri yönetti. 12 Nisan'da başlayan sezon sekiz bölümden oluşuyor.

Ryan, bir sinir sistemi rahatsızlığı olan serebral palsi hastası, eşcinsel bir genç adamdır. Kendisine karşı aşırı korumacı annesiyle yaşıyor ve dizinin başlamasıyla içerik üretimi yapan medya şirketi Eggwoke'ta ücretsiz staja başlıyor. Ryan sonunda kendi istediği yaşamın peşinden gitme umuduyla izole hayatının dışına çıkma kararı alıyor. Dizide kendisinin ve yakın çevresinin komediye çalan hayatı anlatılıyor. 

Kadrodaki isimlerden Jessica Hecht annesi Karen'ı, Punam Patel iş arkadaşı Kim'i; Marla Mindelle patronları Olivia'yı; Augustus Prew Kim'in arkadaşlarından Carey'i ve Patrick Fabian Karen'ın yeni komşusu Phil'i oynuyor.

* Special'a gördüğüm olumlu eleştiriler sonrası başladım. Hatta bölümlerin kısa sürmesinden dolayı çifter çifter izleyerek tamamladım. Bitirmesi zorlamadı da. Sezonunu devam etsek de olur etmesek de olur bir şekilde bitiriyor. Devamı olacaksa itiraz etmem.

Serebral palsiye hakim olduğumu iddia edemeyeceğim, sadece dışarıdan bir bakış açısı var haliyle. Ryan’ın rahatsızlığına rağmen hayatını kendi kontrolüne alma çabası ve daha dışa dönük olmaya karar verişi iyiydi. Ama kendi karakteri gereği yeri geldiğinde daldığı bencilliğin/inatçılığın (?) biraz fazla geldiği oldu. En yakın arkadaşı haline gelen Kim ve Ryan’ın annesi benim için diziyi asıl taşıyanlardı. 

Gerçi annesinin bazı tavırları da bu bağlamda tartışılır. Ama Special'da Ryan kadar onun etrafındaki kişilerin bakış açısını da yansıtmalarını sevdim.