İkinci Bahar; Şimdi yayınlansa, “dizinin özeti yayınlanıyor”denilecek bir süre boyunca yayınlanırdı. Dizi denildiği zaman bütün geceyi alan bir yayından bahsedilmesine daha çook vardı. İlk bölümü 37 dakika süren İkinci Bahar dizisi, hepi topu 37 bölüm sürmüştü. Arada verilen aralarla birlikte 3 sezona yayılmıştı. Şener Şen’in ilk ve son dizisi miydi bilmiyoruz. Ancak ekranlara yakıştığı bir gerekti.

Cumhuriyet’in 75. Yılını kutladığımız 29 Ekim1998’de yayınlanmıştı ilk bölümü. O gün, askerlerin her ilde yapılan yürüyüşlere katıldığı ve garnizon dışı kutlamaların yaygın olduğu bir gündü.

İlk bölümünden sonra yayını yavaş yavaş uzayan dizi, 80 dakikalık "özel" bölümüyle final yapmıştı. Diyoruz ya, özeti yayınlanıyor gözüyle izlerdik diziyi eğer şimdi olsaydı. Planlar arasında büyük sıçramalar vardı. Şimdiki gibi bir karakter yürürken her adımı ayrı ayrı gösterilmiyordu. Sadeydi, hızlıydı.

Mesela Tim ile Gülsüm, (o dönem) Taksim’deki Amerikan Konsolosluğu’na gitmek için yola çıkıyorlar. Bir sahne sonra işler bitmiş olarak dönüyorlar. Şimdiki bir dizide öyle bir yolculuk en az 10 dakika sürecektir. Karakterler vapura biner, müzik çalar, vapur gider, inerler binenler yürürler, birbirine bakarlar, oraya bakarlar, buraya bakarlar. Uzar da uzar...

Afet-i Devran Neriman, İzmir pavyonlarının en debdebeli kadınıdır. Uğruna silahlar atılmış, canlara kıyılmıştır. Karakter bunu söyler, biz inanırız. Geçmişe dönüp uzatmak yok. Galiba izleyicinin vaktine saygı vardı.

14 sene önce finali yapılan bu dizinin oyuncularının çoğu, bu diziyle parladı. Adı İkinci Bahar’dı ama pek çok oyuncunun ilkbaharı oldu. Burada görüldüler, burada tanındılar, buradan sevildiler.

Dizide Ali Haydar’ın ilk rakibi “Kaapçı” Vakkas Resuloğlu’nu Settar Tanrıöğen canlandırmıştı. Daha hızlı, konuşurdu Vakkas Usta ve şirin oğlu Medet’in Ali Haydar Usta’nın kızı Melek’ten uzak tutmaya çalışırdı.

Daha sonra Settar Tanrıöğen yerini başka bir iyi oyuncuya Tarık Papuççuoğlu’na bırakacaktı. Bu o dönemlerde dizilerde pek görülmeyen oyuncu değişikliğiydi. Bizimkiler dizisi bu oyuncu değişikliklerine başka bir örnektir. Dizide Şevket rolünü oynayan Cihat Tamer yerini, Engin Şenkan’a; Şükrü’yü oynayan Erdal Özyağcılar da Savaş Dinçel’e bırakacaktı.

Müzikleri ayrı güzeldi. İnce Saz ve Vedat Sakman tarafından yapılmış bir albümü vardı.

Yönetmen koltuğu bir süre sonra Uğur Yücel’den alınacaktı.

Dizinin çevrildiği dönem, Türk siyasi hayatı için önemli bir dönemdi. 28 Şubat Dönemi’nin devamını yaşıyordu Türkiye. Bir Cumhuriyet, Laiklik ve Atatürk vurgusu yapılırdı sürekli. Tabii ki her dizi gibi çevrildiği dönemin siyasi havasını yansıtmaktadır.

Örneğin:

Hanım’ın ölen abisi, sendikalı bir devrimcidir. Polisten kaçarken vurulup ölmüştür. Ancak kötü bir karakter olarak anlatılmaz.

(Kızıl) Basri Bey vardır, tamircidir. Cezmi Baskın tarafından canlandırılır. Komünisttir. Dükkanda Mao Belgeseli izler, sosyalist söylemlerle konuşur. Karikatürize edilmiş, komikleştirilmiş bir karakter değildir. 12 Eylül dönemi olarak tahmin ettiğimiz bir dönem yurtdışına çıkmak zorunda bırakılmıştır. Belediye’de rahatlıkla çalışabilir bu siciline rağmen.

Ali Haydar Usta, Alevidir, babasının ölümünün arkasından en sevdiği türkü “Urfa’nın Etrafı Dumanlı Dağlar”ı söylemiştir. Zaman Gazetesi yazarı Ali Bulaç dışında eleştirilmemiştir. Bir karakterin Alevi diye eleştirilmesi de baştan tuhaf bir yaklaşımdır.

Dizi tabii ki siyasi bir dizi değildir. Ancak çizdiği tablolar o günkü Türkiye tablosuna daha yakındır. Yoksulluk vardır, sıkıntı vardır. İnsanların gözüne sokmadan bir anlatımla seyirciye sunulur bunlar. Dizinin belki de en acınılası karakterlerinden birisi Gülsüm’e bile bu gözle bakmayız, acıtmaz içimizi. Dik durması daha iyi gelir bize.

Mahalle esnafı arasında, önce Ömercik sonra da Hayta İsmail (Ahmet Arıman) göründü.

Meral Okay, Haldun Boysan’dan sonra kasap rolünü oynamıştı dizide. Zaten karı koca olarak biliyoruz ama birlikte hiç görmedik. Veysel Usta, hasta ve hava değişimine gitmişti dizide. Aile boyu kasap olan Melahat rolünü oynayan Meral Okay –ne yazık ki gerçek hayattaki- ölümünün ardından, yine dizinin bir bölümünde konuk oyuncu olarak oynayan Sezen Aksu’nun şarkılarında yer bulacaktı. Sürekli ‘Dana’ diye çağırdığı oğlu rolünü ise o döneme damga vurmuş Bonus Ailesi’nin reisi oynamıştı. O dönemlerden akılda kalan Bonus Kafa sözü bu reklamın eseriydi.

Özkan Uğur’un seyirciyle tanışması burada oynayan Şecaattin rolüyle olmuştur. Hımmlıyor diye askeri okullara alınmayan bu karakter, kendisini ‘Samatya’nın padişahı’ olarak adlandırmıştı. Üniformaya düşkünlüğü vardı, zabıtaydı dizide. Her şekliyle sevdik onu, bıyıkları hariç.

Sürprizini Final’de yapar Zabıta Şecaattin. Yılların sahne arkadaşı Mazhar Alanson’la oynarlar.

Ozan Güven’in gençlik halini görürüz. Ozan Güven’le dizinin yönetmeni Türkan Derya evlenmişti...

Ali Haydar Usta’nın kızı Cennet’le sevgili olan Timuçin, Savaş Dinçel’in oğlu, Barış Dinçel'dir.

Hanım’ı oynayan Türkan Şoray’ın yaptığı Köpoğlu Mancası, meşhur bir Trakya mezesidir. Manca yemek anlamına gelir.

Mutfak sahnelerinde hünerini konuşturan Şener Şen’in bu dizi için ders aldığı bilinir. Dizi oyuncularınа “Entepçe” çalıştıran ise Arif Erkin’dir. Arif Erkin, Ali Haydar’ın Urfalı babası Tenekeci Zülfikar’ı oynamıştır.

Dizinin çekildiği Samatya Meydanı, daha sonra Ezel dizisine de bazı bölümlerde mekan olacaktı. Özellikle Ramiz Dayı’nın portakal seçtiği sahne…

Pek görülmeyen bir örnektir. Cumhuriyet Gazetesi yazarı Ali Sirmen, dizide başkomiser rolünü oynar. Konuşmasından teşhis edilir ki, o da “Enteplidir” ve Kaap yemeyi pek sever.

Kaap: Kebap.

Kaapçı: Kebapçı.

Köpoğlu Mancası: Hanım’ın yaptığı Trakya Mezesi. Közlenmiş sebzeler ve sarımsaklı yoğurttan yapılırmış.

Katmer: Antep’te yapılan ince hamurun içine fıstık içi, kaymak ve toz şekerden yapılan tatlı. Pişirilir, hası Entep’te yapılır.

Sarı Kafa: Ulaş rolünü oynayan Ozan Güven’in kendisi gibi Amerika hayali kuran arkadaşı. Üvey babası döver sürekli.

Recai: Ceren adlı zengin kız. Kardeşi vardır, engelli.