Timuçin Esen’in 2013 yapımı Senin Hikayen filmine rastladım geçen hafta televizyonda. Esen konuşmaya başlayınca ağzından Ege şivesi döküleceği fikrine ne kadar alışmışsam, bir an başkasını izliyor gibi hissettim kendimi. Halbuki daha bir sene bile geçmedi Bodrum Masalı’nın ilk bölümünden sonra ‘Güzel diziymiş ama Faryalı’nın şiveli olmasına ne gerek vardı?’ diye soralı. Timuçin Esen bize bir sezonda öyle şahane, öyle her haline inandığımız bir Faryalı yarattı ki saçının teli değişse rahatsız olurum, sanki en iyi arkadaşımdan bahsediyormuşuz gibi ‘Öyle Faryalı mı olur arkadaşım?’ diye isyan ederim.

Dizide sezon finaline girdiğimiz 42. bölüm Faryalı’nın hayatta kalıp kalmayacağı sorusu ile baş başa bıraktı bizi. Tam kızına kavuşmuş, sevdiği kadının önünde efeler gibi diz çökmüşken Ergüven’in Bora için planladığı ama son dakikada kendisine sıktığı kurşunla vuruldu Faryalı. Beyaz bir odada sevdiklerinin o yokken yaşayacaklarını sinema ekranından izleyen Faryalı o kadar çaresizdi ki onunla beraber biz de perişan olduk ekran başında.

Kelebek’in hem anne hem baba bildiği abisinin hayatını kaybetme ihtimali karşısındaki hali sanki yanı başımızdaymışçasına ağlattı izleyenleri. Hilmi Cem İntepe sezon boyunca kendisinden umduğumdan çok daha iyi bir oyunculuk sergiledi zaten ama hele de sezon finalinde harikaydı bence, yarım saat önce Üzüm ve Haydar Efe’nin düğününde halay çeken Kelebek’in o şokunu, o çaresizliğini çok güzel anlattı bize. Kaç bölümdür içinde tuttuğu baba kelimesini bir feryatla atan Aslı’nın bunu daha önce yapmadığı için pişmanlığı, Faryalı gibi gözünün içine bakan bir adamın babası olmasına sevinmeye vakit bulamadan onu kaybetme ihtimali incecik omuzlarına nasıl da ağır geldi Aslı’nın. Aynı adamı seven iki kadın, Maya ve Yıldız’ın gözyaşları nasıl yaktı içimizi? Maya bunca yıldır unutamadığı, başka bir kadını sevdiğini bile bile aşık kaldığı, yanındayken bile hasretini çektiği adam için ağlarken, Yıldız da yıllarca başkasıyla evliyken bile sevdiği, hayatını sıfırdan kurarken en büyük dayanağı olmuş, üstelik kendisini sevdiğini adı gibi bilirken ‘Ben Maya’yla aranızdan çekiliyorum.’ diyip de kalbini kırdığı sevdalısına yanıyordu. Birbirlerinden ne kadar farklı ama aşklarını taşıma konusunda ne kadar da ortak bir cesareti paylaşıyorlar Maya ve Yıldız, hayranım güçlerine.

Seninle gurur duyuyoruz

Faryalı’nın vurulmasıyla en çok dağılanlardan biri de Ateş oldu. Beş para etmez babası yerine ona babalık yapan, sevdiği kızın babası, can dostunun abisi ve annesinin hayattaki en sağlam direği olan adamı vuran kişinin öz be öz babası olması Ateş’i bir günde on yıl büyüttü. Pahalı arabalar ve güzel kızlardan başka pek de bir derdi olmayan Ateş Ergüven’in bu kadar kısa bir sürede babası Kos’a kaçarken onu yakalatan, annesini, sevdiği kızı, kız kardeşini ve can dostunu kendisinin çok önüne koyan, bu kadar fedakar, bu kadar güçlü bir çocuğa dönüşmesi beni bu dizide en çok etkileyen şeylerden biri oldu. Ateş’i bu kadar inandırıcı ve üzülmesini izlemeye kıyamadığımız birisi haline getiren Alperen Duymaz’ın da ellerine sağlık.

Dilerim önümüzdeki sezona Faryalı’nın aramıza dönüşünü görüp derin bir nefes alarak başlarız. İyi seyirler dilerim.