Bahtiyaroğlu ailesinin evlat edinme sürecine toplumu ve bürokrasiyi de dahil ederek hikayesini yer yer mizahi, çoğu zamansa eleştirel olarak sunan Albüm, sinemalarda. ‘Sinemalarda’ dediğime bakmayın, çok kısıtlı salon ve seans seçeneği ile.

Bu durum gerçekten can sıkıcı. Ve gittikçe daha da can sıkıcı bir hal almaya başladı. “Ülkede o kadar sıkıntı var, senin derdin seans bulamamak mı?” diyebilirsiniz. Evet, derdim bu. Çünkü sanattan kopmak istemiyorum. Ruhumu beslemek, merak ettiğim filmleri rahat rahat izlemek istiyorum. Albüm İzmir’de Karaca Sineması’nda sadece iki seansla gösterimde. İstanbul, Ankara ve İzmir dışında gösterimi yok. Belki duymuşsunuzdur, geçtiğimiz aylarda Karaca Sineması kapandı, sonra yeniden açıldı. Bugüne kadar Albüm benzerindeki hiçbir filmi Karaca dışında bir yerde izlediğimi hatırlamıyorum. Şikayet olarak algılamayın Karaca Sineması’nda film izlemeyi gerçekten çok seviyorum ama ben “Ya ilk haftasında izleyemezsem de filmi kaçırırsam?” telaşından usandım artık. Ve en önemlisi böyle değerli filmlerin bu kadar kıyıda köşede kalmasından da usandım tabii.

Derdimi de paylaştığıma göre ilk gösterimini 69. Cannes Film Festivali’nde yapan Albüm’e dönebilirim. Albüm, Cannes’dan da eli boş dönmedi; Mehmet Can Mertoğlu, Eleştirmenler Haftası bölümünde kazandığı “Yılın En Yenilikçi Yönetmeni” ödülüyle Cannes’dan ayrıldı. Elbette bu Türk sineması adına sevindirici ve gurur verici bir durum.