The Loud House: Normalliğe övgü

The Loud House: Normalliğe övgü
Grey’s Anatomy dizisinin 12.sezonunda bir bölümde, Callie ve o sıralar ayrı olduğu sevgilisi Penny merdivenlerde karşılaşır, birbirlerini özlediklerini söyler, öpüşür ve barışırlar. Eğer bu sahneyi bilgisayar yerine televizyondan izliyorsak bunu asla bilemeyiz tabii, sadece birbirini özlediğini söyleyen iki insan ve sonrasında bambaşka bir sahnede buluruz kendimizi. Çünkü hem Callie hem de Penny kadındır ve ikisinin öpüşmesini ekrandan doğru görmemiz genel izleyici olarak bizim için sakıncalıdır. Aynı şekilde iki erkeğin birliktelikleri, yetişkin insanların içtikleri içki ve hatta sigarayı bırakmaya çalışan bir dizi karakterinin çöpe attığı sigara paketi bile bize yasaktır.

Dünyanın bambaşka bir yerinde ise hayat gürül gürül devam eder ve Nickelodeon kanalı ilk defa bir çizgi filmde eşcinsel bir çifti gösterir. The Loud House isimli çizgi filmin 20 Temmuz’da yayınlanan bölümünde, Harold ve Howard Mc.Bride oğulları Clyde’ı bir arkadaşının pijama partisine götürürlerken karşılaşırız onlarla.

Bence bu karşılaşmanın en güzel yanı, durumun övgü veya yergiden uzak, tamamen bir sıradanlık çerçevesinde izletilmesidir zira çoğunluk olmayan insanlarla ilgili yapılan en hadsiz tanımlamalardan biri ‘onlar da bizden’ zorlamasıdır. Kimden aldığı belli olmayan bir yetkiyle ‘biz’ olduğuna karar vermiş bir takım insanların, kimin aramıza karışabilip kimin karışamayacağı ile ilgili Amerikan lise filmlerinde kalması gereken bir zorlama yapması tahammül sınırlarını aşalı çok oldu. En klişe tabirle söyleyeyim, yıl olmuş 2016. İki ebeveynin çocuklarını bir gece arkadaşının evine yatıya bırakması, o sırada yaşadıkları endişeler bu ebeveynlerin cinsiyetinden çok bağımsız, çocuk sahibi olanların daha iyi anlayabileceği bir takım anlar içerir. Buna ilave yapılacak her yorum çok gereksizdir aslında.

Bu kimin döktüğü bilinmeyen manasız kalıpları bir de çocukların taptaze dimağlarına akıtmak şu dünyada yapabileceğimiz en büyük hata olur herhalde. O yüzden, çok uzak bir yerlerde de olsa insanların normallik tanımını sonsuza kadar genişlettiğini ve çocukların böyle yetişmek zorunda olmadığını bilmek beni çok mutlu ediyor, hayata bağlıyor. İyi ki varlar, çok yaşasınlar. 

BİZE YAZIN!
Ad
Soyad
e-mail
Mesajınız
GÖNDER