''Böyle böyle bir derleme yapacağız, 'Aylin-Soner' deyince de aklımıza sen geldin.'' cümlesini duydum diğer yazar arkadaşımdan. Of kors dedim, ne var ki o sahneyi yazmakta! Öyle değilmiş işte.. Evlilik teklifinin videosunu izleyeyim diye Kanal D'nin sitesini açmıştım. Farkında olmadan Murat'ın ölümü, Aylin'in öfkesi, Soner'in Aylin'in hamile olduğunu öğrenişi, tekrar kendini affettirme çabaları derken saattler boyunca Öyle Bir Geçer Zaman Ki videolarını izlerken buldum kendimi.

Dizinin dramatik aksiyonlarını çoğunlukla sırtında taşıyan bu çiftimizin 10 bölümde bir denk gelen mutluluk anlarından biridir bu sahne. Soner, baba olacağını öğrendikten sonra bambaşka bir adam olmasının sonucu olarak da bu evlilik teklifiyle seviyeyi bayağı yükseltmiş, serenat yapmak kadar küçük bütçeli bir eylemi, adeta bir konser turnesine dönüştürmüştür. Her zaman gösteriş meraklısı olan Soner'in, Aylinler'in gecekondusunun önüne orkestra ile gitmesine şaşmamak lazım fakat, tabii ki eridim! Soner'in o bıcır bıcır çocuksu hallerine eridim, elele tutuşup yaşanan her şeyi unutmalarına, mutluluğa koşmalarına eridim.

Kısaca bu sahne; gece gece ruhumu yerle bir eden, bir sigara yaktıran, buram buram özletendir. Eski sevgilimi değil canım, diziyi özletendir!