"Nesiniz" diye sorduk mu hiç hatırlamıyorum. Hadi diyelim sorduk, sen İz'sin o Ömer, "Ayşe'yle Ahmet" olmanızı beklemiyorduk zaten, başka ne olacaktınız? Sanarsınız ki Leyla ile Mecnun. İz gitti, "İz ile Ömer'iz" gitmedi benim içimden. Yeri gelecek, o sahnelerden birine flashback yapacağız diye o kadar çok korkuyorum ki, nasıl atacağım bunu içimden bilmiyorum.

Ömer'in elini mi tutmadı, dudaklarına mı yapışmadı, Ömer'i duvarlara mı yapıştırmadı? Neler yaşattı neler bizlere.. Biz bu zamanlarda, nasıl yıkılmayıp ayakta kaldık hala şaşırıyorum. Şimdilerde acı çikolata güzel şeyler çağrıştırsa da bize, İz'den de çok kazık yedik biz.