Ömer’in Defne’ye, "Ben bulacağım, benden ne sakladığını bulacağım ve bitecek bu iş.’’ dediğinden beri aklımda olan sahnedir bu. Her şeyin başladığı yer neresi diye bana sorsanız size 6. Bölüm sonunu söylerim. Defne'nin Ömer'e olan hislerini kabul edişinden sonra doğum günü hediyesi olarak aldığı kitabı Neriman'ın konuşması sebebiyle Yasemin'e vermesi ve akabinde ilk seferde de sonraki her izleyişimde de kahrolduğum Yasemin-Ömer-Defne sahnesi...

Ve Sezen şarkısı... Bu sahne hem çok acıklı hem de benim Kiralık Aşk'a düştüğüm sahne. Bunu daha önce de söylemiştim ^^ Peki neden her şeyin başladığı yer? Çünkü Defne Ömer'e ilk adımını bu hediyeyle atmıştı ve yine Defne'nin Ömer'den oyun yüzünden ilk kaçışıydı bu hediye. Hayır, dağ evinden kaçışı değildi ilki. Defne hediyeyi Yasemin'e verdiğinde ilk kez kaçtı bu aşktan. Neriman’ın "Ömer gerçek Defne’yi tanımıyor bile. Benim yarattığım Defne’ye aşık oluyor.’’ demesi üzerine olmayacak duaya amin dememek için böyle bir atakta bulundu. İçi yana yana, dayanamayıp aşağılara kaçıp gizli gizli ağlaya ağlaya…

Aslında Neriman’ın bütün çabalarına rağmen Ömer gerçek Defne’ye aşık oluyordu. Kapıyı kapattığında da gerçek olacak birine. Gel gelelim zaten kendine güveni azıcık olan Defne o binbir emekle aldığı hediyesini Yasemin cadısına verdi. Olaya Ömer'in tarafından bakıyorduk değil mi? O zaman çok da uzakta olmayan 7. Bölüm sonuna geçelim efendim.