Peri bacalarının soluğunu kesen akşam güneşine bakarken bir yandan da enfes bir şekilde telefonumdan süzülen şarkının "Güneşin alevden saçları.." diye devam eden sözlerin de aklımın Elçin Sangu'ya sürüklemesine anlam vermemekle birlikte geçiyorum karşınıza. Hatam olursa -ki elbette olacaktır, zembille inmedik çok şükür..- affola. 

Kendini dünyanın en alası sanan insan oğluna destur çektirecek kadar kuvvetli bir kadın. Cümledeki kuvvet ruhundan, kalbinden geliyor. Opera tutkunu. Ruhunun genişliğini hissetmek bana değil, sizlere kalsın. Zarafetin bin bir zerresinin sunulduğu naif bedenini, nefes kesici kızıllıktaki saçları ile buluşturduğu anda başlıyor Akdeniz kızı olduğunu belli etmeye. Güneş'in ruhunun gömülü olduğu tarif edilen -Yunan mitolojisine göre- İzmir'de doğmuş büyümüş. Yüzünün her bir santiminin ayrı bir zarafetle biçimlendirildiğini düşünmeden edemiyorum. O sırada karşımda yavaş yavaş süzülen güneş tam gözlerimin içine vuruyor. Elimde Elçin Sangu biyografisi.. Tam burada anlam kazanıyor şarkı. 

"Güneşin alevden saçları.."