Çok özele girmeden, kıyıdan kıyıdan devam ediyorum…

Büyükadalı. İstanbul’un kaosundan illallah etmiş bir Büyükadalı. Haklı! Büyükada gibi bir yerde hareketli ve eğlenceli çocukluk geçirdiğinden bahsediyor. Ardından İstanbul savaş meydanı gibi gelmiş olmalı.

İstanbul’un insanı yutan karmaşasının içerisinde Pamir Pekin’in neredeyse her röportajında duyduğumuz tutkusu ise doğa. Keyfi yerindeyken, morali bozukken, sebebe sonuca bakmadan kendisini doğanın güvenli kollarına bırakıyor.

(Eşyaları, betonu değil; nefes alan canlıları seven insanlar kalp ben!)