Mr. Robot'da olmak istediğimiz şeyi gördük. Togetherness'de ise olduğumuz şeyi gördük. Genelleme yapmak istemiyorum ama soruyorum. Kaçımız "evet tüm yeteneklerimle hak ettiğim yerdeyim" diyor? Togetherness bizim gibi hak ettiği yerde olamayanların hikayesi.

Fakat onu yılın en iyileri listesine sokan unsur bu değil. Onu yılın en iyileri arasına sokan unsur mevcut halimizde bile bir güzellik olduğunu bize ısrarla göstermesi. İnsanlar artık hep sonuç odaklı ama mutluluk, süreç odaklı olmaktan geçiyor. Togetherness'i izlerken bir yerlerde, bir an bunu hissediyorsunuz. O yüzden çok değerli.