Trt'nin 80'li yıllarda bir Reşat Nuri Güntekin eseri olan Çalıkuşu uyarlaması, beyazcamda tüm zamanların en nadide kitap uyarlaması örneği olabilir. Müzikleriyle, kadrosuyla, incelikli senaryosuyla ve dozunda tutulan yedi bölümlük süre ayarlamasıyla sündürülmeden, çekiştirilmeden, titiz ve tertemiz bir uyarlama çalışmasıydı Çalıkuşu. Öyle ki; eserin sonraki dönemlerde yapılan diğer televizyon uyarlamalarını da muhteşemliğiyle mütemadiyen gölgelediğini söyleyebiliriz. 2005 yılında Tuba Ünsal ve Burak Hakkı'yı buluşturan Yeniden Çalıkuşu adlı dizi, eserin postmodern bir versiyonu olarak karşımıza çıktı. Feride'nin günlüğünü okuyarak ondan ilham alan bir genç kızı anlatan bu versiyonu hatırlamakta güçlük çekmeniz size uyarlamanın başarısıyla ilgili ipucu veriyordur.
Eserin, Fahriye Evcen ve Burak Özçivit'li 2013 versiyonu Çalıkuşu; kadrosuyla, yönetmenliğiyle, Esin Engin'in unutulmaz Çalıkuşu bestelerine selam eden Aytekin Ataş'ın müzikleriyle çok parlak başlamıştı. Fakat senaryonun en ucuz klişelere tutunma çabaları ve Feride & Kâmran ilişkisinin 'vıcıklaşma' süreci ışık hızıyla paralel ilerledi. Kitabın derdiyle alakası olmayan 'hardcore' olaylar o derece Çalıkuşu ruhuna aykırıydı ki Feride & Kâmran'ın abartılı replikler ve tiyatral oyunculuklarla suyu çıkarılan aşklarına girmek bile gereksiz olur. Gerçek Kâmran, Gülbeşeker'i onun tahmin edemeyeceği kadar duru ve çok seviyordu. Ağzının içine düşecek şekilde değil.