Gürberk Polat, 2 Nisan 1997'de İstanbul'da doğdu. Polat, eğitim hayatına Eskişehir Anadolu Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Grafik Bölümünde devam etmekte. 2019 yılında Umut Evirgen'in yönetmen koltuğuna oturduğu ilk uzun metraj filmi olan 'Ben Bir Denizim'de Deniz karakterini canlandırdı. Şu sıralar ise Babil dizisinde Mert karakterine hayat veriyor.

Azimli, kurnaz, fırlama, kararlı, uyumlu.

Kurnazlık olabilir. Bazen fazla iyi niyetli olduğumu düşünüyorum.

Menemen derdim. Birbirinden ayrı malzemelerin harika uyumu ve ortaya çıkan kaliteli lezzet. Ben soğan olurdum. Kimisi yokluğunu bile fark etmez kimisi onsuz olmaz der.

Evet hatırlıyorum. Bir sinema filminin seçmelerine girmiştim. Çok yüksek adeta bağırarak oynamıştım. Çeken kişinin “ne yapıyor acaba” bakışını hâlâ gözümün önündedir. Bence berbat geçmişti, neyse ki proje iptal oldu.

Halit Ağabeyim (Ergenç) ve Ozan Ağabeyim (Güven) ile sahne öncesi prova aldığımız bir anda birden “bağırma” dediler. Ben de bağırmam gerektiğini düşünüp daha çok yükseldim. Onların da bana “Oğlum gerçekten bağırma biraz daha yumuşak oynamalısın” demeleri üzerine hata yaptığımı fark edip sonrasında epeyce gülmüştüm.

Egemen’in İrfan’a oğlunu kurtarması için gerekli olan paranın miktarının lüks bir alışveriş merkezindeki zenginler için çerez parasını olduğunu gösterdiği sahnede İrfan’ın bunun üzerine hırslanıp söylediği “Benim bu parayı onlardan almam lazım” repliği.

Mert rolünde  Babil’de Yalçın karakterini canlandıran Mert Doğan olabilirdi. Sert kabuğunun altında sevimli bir adam var.

Ben de Aslı Enver’in canlandırdığı Ayşe karakterini seçerdim. Gizemli ve karizmatik bir karakter olması beni cezbeden kısmı.

Emma Watson’ı çok beğeniyorum.

M.Ö 3000’lere gitmek isterdim. Medeniyetin temellerinin atıldığı Mezopotamya’yı, Sümerlileri onların yaşamlarını, duygularını, onları gizemli kılan her şeyi öğrenmek isterdim.

 

Bir süre keyif amaçlı çatılarda yaşadım. Binalar arası geçişleri de bu şekilde sağlıyordum.

Genelde Netflix’te zaman geçiriyorum. Bazen birkaç diziyi eş zamanlı izlediğim oluyor. Bu aralar Timeless dizisini izlemeye başladım. Zaman kavramı ile olabilme ihtimali olan durumlar beni oldukça etkiliyor. Olabildiğince sanat filmlerini ve Dünya sinemasını da takip ediyorum. Bazı animeleri de içerik bakımından çok başarılı buluyorum. Fıstık ezmesi, meyve, sınırsız çay ve kahve.

 

Nikolay Vasilyeviç Gogol’un Ölü Canlar'ı ile başlardım. Brooklyn Nine Nine ile devam ederdim... Son olarak gün batımında Ayrık Vadi’ye doğru yol alan son elf gemisinin ardından ufka dalardım. Yüzüklerin Efendisi'nin Orta Dünya'sında güzel bir akşam geçirmek isterdim.

Oyunculuk birçok bilgiyi, kişileri, hayatları dezavantajsız deneyimleyebildiğin bir simulasyon gibi geliyor bana. Hal böyle olunca en gerçek anlarımı kamera karşısındayken yaşıyormuşum gibi hissediyorum.Bu bir eğitim biçimi ve beni hayata bağlayan şey. Daha yolun çok başında çok güzel bir aileye dahil oldum. Burası A’dan Z’ye benim için bir okul. Ve hayallerime giden bu yolda, başkaları tarafından “çekilmez” denen yanları ileride benim de karşıma çıkarsa, ben onlardan şikayet etmek yerine kendime neler katabileceğimi bulmayı denemek isterim.

Hisizm.

İçinde en ücra hücrene kadar hissettiğin sana enerji veren kaynağın nedir?