3 hafta olmuş yazmayalı... RaniniTv'de ilk defa bu kadar uzun süre izlediğim diziyi yazamadım daha doğrusu yazmadım. Çünkü yazdıklarım dizi yorum olmayacaktı. Çok farklı acılardan basacaktım klavye tuşlarına ve Kara Ekmek'e dair hiç birşey görmeyen gözleriniz beyninize komut verecek muhtemelen saniyeler sonra kapatacaktınız sayfayı...
Haklısınız da, size ne zaten! Benim ömrümden ömür, canımdan can gitmiş sizi neden ilgilendirsin? Freni boşalmış kamyon gibi hızla sürükleniyoruz felakete. Ateş ne kadar uzağa düşerse bizden, o kadar az yanıyor canımız hatta hiç yanmıyor bazen. Bu yolun sonu karanlık, bu yolun sonu uçurum...
20 yaşındayım. Siz yaş alarak, yaşlanarak, sevinerek, ağlayarak, unutarak, hatırlayarak, birbirinizin kalbine dayanarak yahut aksine herkesten uzaklaşıp topyekün çıldırarak yaşamaya devam edeceksiniz. Değişecek yaşınız. Yüzünüz sesiniz değişecek.
Yaşanmışlıklar biriktirecek bazen de hepsini unutturacak kıyımlar yaşayacaksınız, felaketlere sürükleneceksiniz. Bense hiç unutmayacağım o günü. ''İnsanlar doğar büyür ve ölür.'' diye açıklıyor ya hani ders kitapları, hayatımın en temel düzenine çomak sokanlara, yaşayarak, tecrübe ederek öğrenmem gerekenleri tek bir günde hayatıma iteleyenlere, çocukluğum ve olgunluğum arasındaki koca yılları tek bir güne sığdaranlara ah etmekle geçecek ömrümün geri kalanı..
Fazla meşgul ettim sizi özür dilerim. Ama anlatmam gerekiyordu. Zehir içime içime işlemesin diye kusmam gerekiyordu. Yazmam gerekiyordu. Çünkü yazmak dile kemik takma halidir. Aklına geleni direk söylemeden ölçüp en az kalp kıran hale getirme halidir. Bunun için RaniniTv'ye bir kez daha teşekkür ediyorum..
O zaman gelelim artık Asiye'nin kara dünyasına..