Ben bir dizi sevdim

Evet, ben bir dizi sevdim. Adı Karadayı. Fragmanı kesen arkadaşlar var olsun, bu dizi sayesinde bir haftadır ne durumdayım hiç bilmiyorum. Yahu ben bir dizi sevdim, içinde bir adam var, gerçekten gülüşüyle dünyayı değiştiriyor. Adamın adı Mahir. Kendini sevdirmekte çok maharetli. Ama bu dizinin içinde bir de o adamı seven kadın var. Feride… Onu izlerken bir insan ancak bu kadar güzel sevebilir diyorsun. Hayatına Mahir girdiğinden beri ne mesleği, ne ailesi, ne sosyal statüsü umurunda. Varsa yoksa Mahir.

Feride benim dizide en güvendiğim karakter. Tercih yapması gereken durumlarda, hangi şıkta Mahir varsa ya da Mahir’e yarar sağlayan herhangi bir şey, her zaman doğru şık odur. Yani Mahir söz konusu olduğunda Feride için gerisi teferruattır. İlk defa bu bölümün fragmanında Feride Mahir’den yana tavır almıyor gibi hissettirildi. İlk defa ben Feride için şüpheye düştüm. Aklımdan neler geçirdim. Güya Feride’ye yüklenecektim. “Kızım bu adam sana hayatının yalanını söyledi, sen onu affettin. Onun ailesini korumak için mahkemelerde yalan söyledin. Onun için aileni, mesleğini bırakıp memleket değiştirmeyi bile göze aldın. Şimdi neden böyle yapıyorsun?” diye söylenecektim. Mahir’in yaptığını tasvip ettiğim için değil ama. Ben de Mahir’in kendi adaletini dağıtmaya başlamasından hoşlanmıyorum. Mahir bir amaç için çıktığı yolda manzarayı beğenmiş de o yoldan ayrılmamaya karar vermiş gibi duruyor. Benim söylemek istediğim Feride “ne olursa olsun” Mahir’den vazgeçmezdi. Mahir’e sözler verdirir, Mahir o sözleri tutamaz, Feride yine de affederdi. Çünkü o Mahir, gülüşüyle dünyayı değiştiren adam. Mahir’i ihbar etmekle onu sevmekten ya da onunla olmaktan elbette vazgeçmiyordu. Sadece buna dayanamazdı. Zira biz onun nezarethane parmaklıklarına dayanıp, hıçkırıklar içinde “beş dakika daha kalsam dünya mı durur?” deyişini unutmuş değiliz.

Sonuç olarak Feride beni yine yanıltmadı. Ve bütün bir bölüm boyunca unuttuğu her şeyi savcının karşısına geçtiği on saniye içinde kafasından geçirip, bu düşüncelerin muhakemesini yapıp, sonunda da Mahir’e hak verdi. Zaten koskoca bir hâkimin Mahir’in oradaki nefsi müdafaasını, taammüden adam öldürme olarak düşündüğünü sanmıyorum. Yaşadığı şoktan oldu hep onlar.

Şok olmayacak gibi de değil hani. Öldüğünü gözümle gördüğüm bir adam pat diye karşıma dikilse ben kafayı yediğimi düşünürdüm. Hoş Turgut’un nasıl ölmediği durumu çok şahane açıklanabilmiş de değil. Misal Serdar Turgut’u aldıysa bile yerine kimi koydular? Hadi diyelim ellerinde bir adet ölü insan vardı, peki bu kişinin Turgut olmadığını kimse anlamadı mı? Hazır yeri gelmişken bir soru daha sormak isterim. Turgut’un hücre duvarına kanıyla yazdığı yazılar ne işimize yaradı? Velhasıl, adam mezardan çıkıp da canlanamayacağına göre gösterilenleri bir şekilde kabul etmemiz gerekiyordu. Aldık, kabul ettik.

Şimdi gelelim asıl mevzuya. Turgut çok zeki bir adam bunu kabul etmeyen yoktur. Peki, bu zeki adam önceki hayatında kesinleşmiş bir idam cezası bulunduğu halde nasıl adliye koridorlarında fink atıyor? “Ben Turgut değilim” dese de sahte bir kimlik ortaya sürse de buna kim inanır? Adliyedeki herkes Turgut’u tanıyor. Kaldı ki adamın babası sağ, elimizde delil olarak kendisinin bizzat bıraktığı parmak izi var. Tamam, Turgut zeki de bizim de kendi çapımızda bir zekâ düzeyimiz var. Umuyorum ki bu durumlar mantıklı bir şekilde açıklayacaklardır.

Yanlış anlaşılmasın Turgut’un gelişinden oldukça memnunum. Yapacağı kötülükleri sevmeyeceğim biliyorum ama eğlenceli kötü hallerini seviyorum. Yani karakteri zekâsı dışında sevmiyorum ama oyuncunun –Yurdaer Okur tekrar hoş geldi- karakteri canlandırma biçimini çok seviyorum. Mesela Mehmet Saim’i Mahir’e söyleyip hem Mahir’den hem Mehmet Saim’den aynı anda kurtulma planı şahane bir fikir. Onları aradan çıkarıp Feride’yle mutlu olma fikri biraz hastalıklı bir durum ama onu da uzun süre beynine kan gitmemesine yorabiliriz.

Belgin "Tiplere bak yahu. Mahir'de yüz vermiyor. Ben en iyisi bu Turgut'la bir tanışayım."

Turgut geldi içbükey masa kabadayılarının pabucu dama atıldı. Gerçi onlar da kendi âlemlerine daldılar. Sosyete, önce Ayten’i meşhur edip sonra da gazozuna ilaç atmayı planlıyor gibi, Seyis zaten daha geçen sezondan İlknur’a kesikti. Sadece marangoz adamın bir olayı yok o da ortama ağırlık katmak için var sanırım. Yalnız üç tane yılların kabadayısının Mahir’den böyle korkması komik olmuş bence. Hayır, Allah’ın işine karışılmaz tabi de kafasına sıkınca ölmeyen adam da yoktur. Üç tane koskoca herif bir Mahir’i öldüremiyorlar. Gidip de kardeşinin Mahir’i öldürmesini bekliyorlar. Belgin ki hiç kardeşi olmamasına rağmen bunun olmayacağını anladı. Zaten içlerinden en akıllısı da en sevdiğim de Belgin. Evet, Belgin sevilmeyen bir karakter ama bu bölüm onu gördüğümüz kısa anda bile bölümün enerjisini yükseltti. Ve böylesi duygusal bir bölümde beni güldürmeyi başardı.

Duygusallık demişken o güzel şarkı ve Bergüzar Korel’in güzelim sesiyle sizi baş başa bırakıyorum.