Hayat, zamanlama hataları toplamı...
Aile gibi...

Bodrum Masalı’nın son iki küsur saatlik bölümüydü yirmi dokuzuncu bölüm. Bundan sonraki bölümler altmış dakikalık kısımlar halinde ulaşacak ekranlarımıza. Umarım bu hem dizi hem izleyici için iyi bir adım olur.

Son bölüm itibariyle tam da istediğim oldu, herkes ebeveynine sahip çıktı. Çok da güzel oldu.

Hayatta olduğu gibi dizide de herkesin birbirini birbirinden habersiz düşündüğü için yaşanan aksaklıklara şahit oluyoruz. Yıldız, Aslı’yı düşünüyor, Faryalı hem Aslı’yı hem Yıldız’ı, Ateş hem ailesini hem Aslı’yı, Kelebek hepsini… Durum böyle olunca da tüm bu önemseme ve zarar gelmesine engel olma isteği sorunlara ve yanlış anlaşılmalara yol açıyor.

Faryalı doğum günü ve otel mevzunu çok net bir şekilde açıkladı, sanmıyorum ki Yıldız’ın aklında şüphe kalmış olsun. Kaldıysa da kusura bakmayacak artık, dünya onun gölgesinden ibaret değil. Tamam evlerine dönmeleri mantıklı bir karardı çünkü tebdil-i mekanda ferahlık vardır olmasına ama kırgın ayrılacak bir durum yoktu. Adam baba oldu ya hu baba… Sen bana güven diyerek Bora ile gitmeyi biliyorsun, o da kızıyla yemeğe de çıkacak gezecek de. Annesi de onlarla gelecek çünkü karar verilmesi gereken birçok şey var.

Maya net ve inatçı… Ne kadar da Aslı...^^

Bora’nın pat diye etkilendiğini söylemesini flörtöz karşılamayacak kadar kendinden emin ama terslemeyecek kadar da özgüvenli olması… Aslı’nın Yiğit’e “Bundan aylar önce bir portakal ağacından düştüm, hala düşüyorum.” demesi kadar kalbine sadık bir hareketti. Nasıl da güzeller anne-kız.

Aslı’nın anne baba diyemeyişleri bile güzel, Ateş’i arayıp ‘şey’ diye bahsetmesi ve tartıştıkları için arada kalması… Çok sevimli ilerliyor bu yeni aile olayı. Aile diyorum da yanlış anlaşılma olmasın Maya’yı Bora’ya istiyorum ben, Faryalı Yıldız’da kalsın lütfen, teşekkürler.

Aslı’nın evine giden, çocukluk fotoğraflarına bakan Maya herkesin gözlerini doldurdu değil mi? Ne çok anını kaçırdılar birbirlerinin, ne çok geç kaldılar oysa…

Eski yazıların birinde Aslı için Didem Madak alıntısı yapmıştım; “Artık bütün üzgün oluşlarımın adı, anne.” diye. Artık öyle değil, şimdi yeni Aslı dönemi başladı. Artık bütün sevinçlerin adı anne olacak Aslı’nın.

Kendim kaybettiğim bir şeyi bulsam, eksikliğim giderilse bu kadar mutlu olurum. Evet, her şey birden ve çok güzel olmayacak ama artık benim güzel kızım mutlu olacak, mutsuz olduğunda ise annesinin dizinde ağlayacak.

Ve belirtmeden geçemeyeceğim, Aslı’nın hikayesinin derinden gösterilmesinde Ezgi Şenler’in etkisinin büyük olduğunu düşünüyorum. Öylesine saf bir yeteneği var ki ve ekranda öylesine hoş bir doku bırakıyor ki… İzlenmelere doyulmayacağı belliydi. 

Yazı devam ediyor...

BİZE YAZIN!
Ad
Soyad
e-mail
Mesajınız
GÖNDER