Bir Yargı gününü ay pardon Pazar gününü daha atlatarak haftaya giriş yapmış bulunmaktayız. Herkese iyi haftalar dileyerek naçizane yorumlarım ile sizi baş başa bırakıyorum. Keyifli okumalar...

 

Dizi sektörümüzün bir başlayıp hemen biten bizi dramlardan dramlara sürüklerken, aslında saf acıdan başka bir şey vaat etmeyen dizilerinin arasında Pazar akşamımıza talip olarak ekrana çıktı Yargı. Ne yalan söyleyeyim, Pınar ve Kaan'ı beğeniyor olsam da tanıtımlar çok vasat gelmişti ve ilk bölümü izleme isteği uyanmamıştı bende. Daha sonra ilk bölümü tüm sosyal medya birlikte izleyip geçer puan verdikleri için bölümü internetten yayınlandığı günün ertesi günü izledim. Ve ağına düştüm.   

 

Seyircinin sürece dahil olması yeni başlayan bir dizi için büyük avantaj. Çünkü ben ilk bölümü bitirdiğimde, kendime katili bulma misyonu yüklemiştim bile. Bu noktada diziye devam etmeme gibi bir durum söz konusu bile olamazdı. İkinci bölümün yayınlanan iki fragmanı da merakıma merak ekledi ve ben bir anda pazar gününe kaç gün kaldı diye hesaplarken buldum kendimi.

 

Daha önce farklı bir işte izlemiş olduğumuz Kaan ve Pınar'ın en güzel formu Ceylin ve Ilgaz'mış esasında. Başka bir evrende en güzel hallerindeler. Karakterlerin mesleki ahlakları, hayata bakışları, zorluklarla mücadele etme biçimleri tam anlamıyla cuk olmuş. Pınar Deniz kural tanımaz, başarılı ve cesur avukatı; Kaan Urgancıoğlu kuralcı, ahlaklı ve dürüst savcıyı çok iyi giymiş.

 

Beni hikâyeye bağlayan ve onca olay arasında unutamadığım bir sahne var. Ceylin'in kardeşinin ölüm haberini aldıktan sonra Ilgaz'ın yakasına yapışıp "Biliyordun, beni bilerek seçtin" dediği sahne. Ilgaz'ın savcı sıfatından arınıp sadece acılı bir ablanın karşısında duran şüpheli yakını tutumu çok etkileyiciydi. Esasında Ilgaz'ın hikâye boyu tüm tutum ve davranışları çok etkileyiciydi ki ona ayrı bir parantez açacağım zaten. ^^ İzlediğimiz üç bölüm boyunca Ceylin'in reaksiyonlarının doğallığına da değinmeden geçemeyeceğim. İzlerken kendimize uzak hissetmeyeceğimiz çok doğal bir karakter olmuş ve Pınar Deniz de bu hissiyatı çok iyi geçirmiş, tebrikler.

 

Şimdi Ilgaz'ı övme seansına geçmeden önce eleştireceğim bir nokta var ki umarım bu çok kısa bir sürede düzelir o da şu ki; şüpheli listesine sürekli birileri eklenirken asla birilerinin çıkmaması. Dizi başladığından beri seyirci olarak birilerinden şüphelenmemiz için önümüze sürekli ipuçları atılıyor. Bu sebeple; balıkçıdan amir, babadan enişteye, üniversite hocasından avukata kadar herkesten şüphelendik. Fakat üçüncü bölümü izlerken ve hikâyeye yeni yeni gizemler eklenirken bundan yorulduğumu hissettim. Ayrıca herkese şüphe ile baktığım için karakterlerle bağ kuramadığımı da. Ilgaz ve Ceylin dışında bağ kurmaya başladığım tek bir isim var o da Çınar. Çünkü onun da katil olmadığını biliyorum ve bu şekilde bir bağ kurabiliyorum. Acısını, suskunluğunun altında yatan korkuyu, katil olarak yargılanmaktan çok İnci'nin ölmüş olmasını dert edinmesine kadar her duygusunu hissediyorum. Diğer karakterlerle de bu bağı oluşturabilmemiz için onların da aklanması gerekiyor. Ben 4. bölümde en azından bir ismin şüpheli listesinden çıkarılması gerektiği kanaatindeyim.

 

Şimdi gelelim benim favori karakterlerim arasına hızlı bir giriş yapan Ilgaz savcımıza. Bir kere savcı kimliği ile gelip beni tavlamama olasılığı yoktu onu bir baştan söyleyeyim. Ahlaklı, dürüst, rekabetçi ve başarılı olması da cabası. Ama beni bunların dışında etkileyen en önemli şey mantık çerçevesinde yürüyen bir adamın bu kadar duygu hassasiyetine sahip olması. Ceylin'in acı çektiği sahnelerin çoğunda Ilgaz'ı da görüyoruz ve o nasıl bir hassasiyet derken buluyoruz kendimizi. Nasıl narin bir inci (Ceylin gibi ağlamayın arkadaşlar) tanesi ile iletişime geçiyormuş gibi hassas olabiliyor bu adam. İyileştirici ve sakinleştirici. Bu şekilde devam edersen biz düştüğümüz yerden kalkamayız sayın savcım, saygılar.

 

Velhasıl, güzel bir hikâye, güzel bir partnerlik, güzel bir gün. Her işin kusuru vardır ama tuzu biberidir, genel hatları ile çok iyi bir iş. Yolu uzun reytingi bol olsun.