Joël Dicker‘ın 2012 basımı aynı isimli romanından uyarlandı. Sezonu 10 bölümden oluşan bir mini dizi, 2018'de yayınlandı. Senaryosunu Lynnie Greene, Richard Levine ve Dicker kaleme aldı. Bölümleri Jean-Jacques Annaud yönetti. Kadrosunda Ben Schnetzer, Damon Wayans Jr., Virginia Madsen, Kristine Froseth ve Colm Feore gibi isimler de yer alıyor.

Çift zamanlı ilerleyen hikayede 1975'e ve 2008'e konuk oluyoruz. 1975'te 34 yaşında olan genç yazar Harry Quebert, ikinci kitabını yazmak için Sommerdale'e gelir. Bu sırada kasabada doğup büyümüş, 15 yaşındaki Nola Kellergan'la tanışır. Birbirlerinden etkilenirler ama lise çağındaki Nola'yla birlikte olamayacağını bilen Harry kendisini uzak tutmak için çabalar.

2008 yılında ise 1975 yazında kaybolan ve kendisinden bir daha haber alınamayan Nola Kellergan’ın cesedi bulunur. Artık çok ünlü bir yazar olan Harry Quebert’in geçmişte kaldığı, sonradan satın aldığı sahildeki evde. Hem de Quebert’e ait bir kitap taslağı ve yine ona ait olduğu düşünülen bir notla beraber. Tutuklanan Harry cezaevine gönderilir, olay medyada geniş yankı uyandırır. Akıl hocasının böyle bir şey yaptığına ihtimal vermeyen genç yazar Marcus Goldman olayı derinlemesine araştırmaya başlar.

Dizide bir yandan Marcus'un kasabadakilere ve polise rağmen kendi araştırmasını yürütmesine, diğer yandan iki farklı zamanda pek çok karakter eşliğinde olup bitenlere ve devam eden polis soruşturmasına tanık oluyoruz. 

10 bölüm / 10 hafta eşliğinde bitiverdi hatta sezon. Sezon boyu bölümleri boş geçmemek için akıllarına gelen her şeyi yazmışlar sanki. Her bölümden başka bir şey çıktı. Son bölümün neredeyse sonuna kadar durmadılar. Çoğu da işe yarardı bu arada, pembe dizi kıvamında ilerlediğimiz olsa da göze batmadılar pek fazla ve bölümleri süreklediler. Böyle bir katil sonucu beklemiyordum ayrıca. Aklıma gelmezdi.

Marcus’u oynayan Ben Schnetzer’i başta biraz garipsemiştim, sonradan alıştım. New Girl başta olmak üzere komedi ağırlıklı izlediğim Damon Wayans Jr.’ı komedi olmayan bir projede ilk kez izliyorum. Dramaya daha fazla şans verebilir, dedektif rolüne gitti. Patrick Demspey’i, daha doğrusu Harry Quebert’i olan bitenlerin içinde daha fazla görsek biraz daha iyi olurdu. Yer yer poster çocuğu pozisyonunda kaldı, bazen de güzel kullandılar. Nola'yı canlandıran Kristine Froseth ise gerekeni yaptı, sağ olsun.

Yalnız yaşlılık makyajları çok kötüydü, belirtmesem içimde kalır. Patrick Dempsey hiç değilse sırıtmıyordu ama Virginia Madsen’a yapılan mesela gözlere zarar. Colm Feore’ninki de ortası olmuş.