Eylül Erdem yalnız bir karakter. Bazı insanlar vardır, etrafında insanlar olsa da yalnızdırlar. Eylül de onlardan biri. Sorunlarını kendi başına halledebilen biri Eylül. Bunun için de çoğu kez “nasıl olsa o baş eder” düşüncesiyle yalnız bırakılıyor. Eylül’ün kalbinde kimsenin dokunamadığı, aşkın bile geçiremediği bir yalnızlık var. Ama galiba o da bunu kabul etmiş durumda. En zor, en desteğe ihtiyaç duyduğu anlarda, artık hayatında bir eşi, kardeşi, arkadaşları olsa da, yine yalnızlıkla baş başa kaldığında gördük bunu. 

 

Üzülme Eylül Erdem biz senin yalnızlığını görüyoruz. Kimse görmese de biz görüyoruz. Kalbinin o yalnız, kimsenin dokunamadığı köşesini de seviyoruz.