Freddie Mercury’nin hayatını anlatan Bohemian Rhapsody isimli filmin haberini ilk okuduğumdan beri yüreğim pır pır.  Aslında önce inanmak istemedim zira böyle haberler ara ara çıkıyor ve sonra hiçbir şey olmuyor yıllardır, hep bir hüsran. Sonra baktım iş ciddi, başrol baldan tatlı Rami Malek, üstelik yapımcılar arasında Queen üyelerinden Brian May ve Roger Taylor da var, bu sefer de ‘Ya berbat olursa?’ korkusu sardı ruhumu çünkü Freddie Mercury’nin benim için ifade ettiklerini anlatabilecek ne kelimem var ne cesaretim. Onun hayatını anlatan bir filmdeki en ufak bir sakillik, onun muhteşemliğini bir gram bile eksik gösterecek en küçük bir hatayı bile tahammül sınırlarımı aşar.

Bunları düşünüp dururken, setten gelen fotolar arasında gördüğüm bir tanesi beni çok mutlu etti. Sahne arkasından Rami Malek’e bakan Brian May’in yüzündeki o gülümseme beni filme ikna etmeye yetti de arttı. Bundan sonra gönül rahatlığıyla filmin yayın tarihini bekleyebilirim. Bu sırada Freddie Mercury diye bir mucizeye şahit olabildiğimiz için günde en az bir kere sevinmeyi unutmayalım diye bu satırları yazmak istedim.

Öncelikle filme de adını veren efsane şarkı Bohemian Rhapsody’yi a-capella halinden bir dinleyelim. Bu adam ağzını her açtığında dudaklarından kelime yerine müzik dökülüyor aslında ve bunu dünyanın en normal şeyi gibi yaşıyor. Öyle güzel şarkı söylemek, sahne hakimiyeti, müzik eğitimi gibi mevzularla tarif edilemeyecek, dünyaya devasa bir hediyeyle gelen insanlardan Freddie Mercury. Yirmi yıl önce sesini duyduğum teypten (evet o zamanlar teyp ve kasetler vardı) başımı bir an bile kaldırmadan, her söylediği şarkıyı en az on defa geri alarak dinlediğim, bir kere onu dinledikten sonra dünyanın geri kalanının hep çok sessiz geldiği adam.

Buyurun onu bir de piyanosunun başında görelim ve sahnede olmak için doğmanın bu değilse başka ne olabileceğini merak edelim, o varken etraftaki herkesin nasıl da karanlıkta kaldığına bir kere daha hayret ederken onu hem çok kıskanalım hem de ona hayranlıktan ölelim.

 

Dünyanın en taş kalpli insanını bile aşkıdan hıçkıra hıçkıra ağlatabilecek bir şarkı olan Love of My Life’ı bu videoda izlerken kalabalıklar üzerindeki hipnoz etkisine her seferinde aşırı şaşırırım. Onu o stadyumda izleme şansı bulmuş insanlar ne hissetti, o günü nasıl hatırlıyorlar çok merak ederim.

Onlarca Queen şarkısını ezbere bilir, her birinin her kelimesine bin anlam yüklerim ama illa da bu şarkı bambaşkadır bende, her duyduğumda önce ilk duyduğum ana giderim, sonra o gün aklımda ne varsa bu şarkıyla sanki karşımda görürüm. Derdim varsa avutur, neşem varsa bana eşlik eder. Öfkeliyken beni dindirir, haklıysam gaz verir, korkaksam cesaret. Dünya üstünde yazılmış böyle bir şarkı olduğunu bilmek beni dünyanın aslında iyi bir yer olabileceğine inanmaya en yaklaştıran şeylerden biridir.

Heyecanla, özlemle ve merakla bekliyorum Bohemian Rhapsody’yi. İzlemek isteyen kim varsa iyi seyirler dilerim.