Bugünlerde ekranlardaki çoğu karaktere kızamıyoruz farkında mısınız? Kimse durduk yere delirmez, derler ya; dizilerde de kimse durduk yere kötü olmuyor artık. Ekranda kötü karakter kalmadı demiyorum, var ama sebepsiz ve tümden kötü değiller. Bu duruma verebileceğim en iyi örneklerden biri sanırım Arkadaşlar İyidir’in Gizem’i.

Gizem tamamen kötü değil.  Gri bir karakter hatta çok daha gerçek bir karakter… İnişleri çıkışları, yumuşak karnı ve keskin dişleri var. Ama durup da kimse diyemiyor, “Ne kötü kız!” ,”Keşke başına bir şey gelse de cezasını çekse şu dizide!” , “İyi anladık intikam, tamam evet sen birincisin.” Diye. Çünkü Gizem öyle dengesiz bir dengede kurgulanmış ki…

Tam diyoruz “Buram buram kötülük geliyor, yaşasın darkside!” sonra bir anda gerçekleriyle yüzleşip üzülüyoruz onun için. Bir anda ortalığı karıştıracak, başkalarının mutluluğunu bozacak şeyler yapabiliyor ama bunları yaparken başka bir yerde de ailesinden, geçmişinden darbe alıyor.

On sekiz yaşındayken babasını kaybetmiş ve annesini tamamlamaya çalışırken kendindeki eksikleri görmezden gelmiş; sevilmeyi unutmuş biri Gizem. Seda’dan ve ailesinden onlara yaşattıkları için intikam almaya çalışırken kendi ipine dolanma ihtimali de çok yüksek bu yüzden.

Her ne kadar Eren’le arasındaki adımları başka sebeplerle de atsa sonunda kaçamayacağı bir şekilde ilgi duymaya başlayacak hatta belki de başladı bile...

Bir de annesi var tabii. Candan; Gizem’i kötü etkileyen, ayağına bağlı bir taş. Gizem iyi adımlar atarken onu kırıp döken biri. Geçtiğimiz akşam yayınlanan bölümde de bunu gördük. Kızı ona yardım etmeye çalışırken kendini eksik görmeye tahammül edemediği için onu tersleyip, evden kovdu. Bütün bunlarla uğraşırken bile gerçekliğinden bir parça kaybetmedi. İzlerken büyük keyif aldım bu gerçeklikleri.

Ekin Atalar’a, Deniz Koloş’a, Su Kutlu’ya ve dizide emeği olan herkese, bize bu gri karakteri izleme şansı sundukları için teşekkürler. ^^