Babasını ve abisi Kuzgun’u kaybettikten sonra, ailede kalan tek erkek olarak, sorumluluk duygusu çok küçük yaşta gelişmiştir. Tüm acılarına, geçmişlerindeki haksızlıklara karşı duyduğu öfkeye rağmen, önüne bakmaya, intikamdan uzak durmaya çalışmış; evine götüreceği ekmeğin peşine düşmüştür. Annesinin başını yere eğmemek onun en önemli amaçlarından biridir. Annesi ve kız kardeşi Kumru için canını bile verir.