Son olarak Tutsak dizisinde gözü pek ve asla kaybetmeye niyeti olmayan adaşı Komiser Murat’a hayat veren Murat Balcı’ya 12’nci soruya verdiği cevap için teşekkürü bir borç bilir, hayal gücüne sağlık derim. Friends ve Ally McBeal dizileri ile Into the Wild filminin aynı paragrafta yer aldığı bir cevaba imza atmış olduğunu söylemem durumu açıklamak için yeterli olacaktır diye tahmin ediyorum. Beni süper fantastik bir evrene ışınladığı için sözü Murat Balcı’nın kendisine bırakır; Türkiye’nin Yıldızları’nda verdiği hayatının en romantik audition’ından Tutsak’a, kreması tabak kenarına itilmemiş pastadan (ne alaka diyebilirsiniz; cevabı hemen aşağıda) Yontma Taş Devri’ne kadar, böyle okuyunca anlam bütünlüğü kuramayacağınız, yer yer absürt gelebilecek başlıkların yer aldığı sohbet için buyursunlar derim.

Son olarak rol aldığım Tutsak’taki Murat’ı düşünecek olursam cesur, hırslı, idealist, inatçı ve savaşçı diyebilirim.

Komiser Murat’ın beni en çok etkileyen özelliklerinden biri inandığı ve doğru bildiği şeyden hiçbir şekilde taviz vermeden, korkusuzca sonuna kadar arkasında durması.

Komiser Murat o kadar tüm olayın merkezinde ve aydınlatmaya çalışan, aynı zamanda dizideki tüm karakterlerle tek tek teması olan biriydi ki rahatlıkla “tutsak” pastasındaki tüm malzemelere dokunan pasta kreması olduğunu söyleyebilirim.

2004 yılında Türkiye’nin Yıldızları adlı televizyon yarışması elemelerinde Hamdi Alkan, Nurseli İdiz, Ali Poyrazoğlu ve diğer jüri üyeleri karşısında kameraya bakıp çok aşık olduğum birine “Seni seviyorum” diyerek ilk audition’ımı vermiş ve yarışmaya seçilmiştim (gülüyor.)

Çalıştığım birçok sette genellikle çok komik durumlar yaşayıp çok gülerim. Fakat şimdi en komiği deyince hemen aklıma gelmiyor. Son işimden örnek verecek olursam; replik hataları, dil sürçmeleri, çok ciddi veya agresif sahnelerde karşımdaki partnerime bir anda gerçek adıyla veya bambaşka bir isimle hitap etmem ara ara komik engeller yaratıyor tabii.

“Korku bir insanın en büyük tutsaklığıdır.”

Ayda Abla’yı (Aksel), komiser rolünde görmek çok enteresan olabilirdi aslında (gülüyor.) Ben de Bahadır (Caner Şahin) karakterini nasıl yorumlayacağımı merak ederdim açıkçası.

Çocukluğumdan beri hep en büyük aşkım Sezen Aksu olmuştur.

Sanırım henüz aidiyet ve sahiplenme duygularının günümüz şekliyle gelişmediği, doğaya saygının ve onunla bir olmanın had safhada olduğu, M. Ö. 10 binli yıllarda, Yontma Taş Dönemi’nde yaşamak çok büyülü bir deneyim olabilirdi. Mekan olarak da yine dünyanın en güzel yerlerinden biri olan, aşık olduğum İstanbul’da yaşamak isterdim sanırım. Yarımburgaz Mağarası kulağa hiç fena gelmiyor mesela (gülüyor.)

Cebimde 50 lira parayla gözümü karartıp hiçbir iş veya güvencem yokken, valizimi hazırlayıp Ege Üniversitesi İngilizce İşletme bölümünü üçüncü sınıftayken bırakıp ilk otobüse atlayarak İstanbul’a taşınmak sanırım (gülüyor.) Neyse ki şanslıydım ve benim için her şey yolunda gitti.

Açıkçası pek dizi izlemiyorum. Fakat ciddi bir film hastasıyım. Hiç sıkılmadan, sürekli film izleyebilirim. Ve bir şey izlerken farkında olmadan yediklerimizin, vücudumuzun en büyük düşmanlarından olduğunu maalesef çok iyi biliyorum. O yüzden film seyrederken olabildiğince hiçbir şey yememeye, kahveyle geçiştirmeye çalışıyorum. Mutlaka bir şey yemek istersem de arada meyve veya maksimum 100 gram kabuklu kuruyemiş yeme iznim var kendime.

Güne Stefano D’Anna’nın Tanrılar Okulu adlı kitabıyla veya Küçük Prens’le başlayıp Friends, Ally McBeal ya da Avrupa Yakası’yla devam ederek Into the Wild, Peaceful Warrior, The Man from Earth, Truman Show ve Minik Serçe filmlerinden birinde bitirebilirim.

Benim için meslekler ikiye ayrılır; severek ve maalesef sevmeden yaptığın. Çok şanslıyım ki ben çok severek yaptığım bir işe sahibim. Tabii ki her mesleğin kendince farklı zorlukları var ama dediğim gibi severek yaptığınız hiçbir şeyin çekilmez bir yanı olamaz bence. Benim için oyunculuğun en keyifli yanlarından biriyse, size bir hayatta onlarca farklı hayat ve karakterler yaşayabilme imkanı sunması. Karşılığında aldığınız takdir, sevgi ve alkış da işin kaymağı tabii (gülüyor.)

Loveist olurdu. Anlamı; hiç kolay olmadığı halde her şeye ve herkese sevgiyle bakabilmeyi başaran ve tek mücadelesi sevmek, daha çok sevebilmek için olan. En nihayetinde bizi sadece sevginin iyileştirip kurtarabileceğine inanlardanım.

Bir oyuncunun başına gelebilecek en güzel şey sizce nedir?

 

Bazı aşklar aşığı çok hırpalar ve kanatır. Bir o peri masallarındaki aşka bakarsın; bir de kendi yaşadığın, hırpalandığın, zaman zaman canını yakan, nazını ve kaprisini çokça çektiğin o aşka bakarsın ve yalnızca iç çekersin. Ancak sevmekten ve aşkından yine de vazgeçmez, daha doğrusu vazgeçemezsin. Hollywood’da oyunculuk peri masalındaki gibiyse, burada diğer seçenekteki oluyor. Fakat ikisi de aynı aşk ve gelin görün ki aşkın kendinden başka bir motivasyona ihtiyaç olmuyor. Tüm meslektaşlarımla birlikte çok yakında o peri masallarındaki aşkları da yaşayabilmek dileğiyle (gülüyor.)