Önce kuzu sonra öküz

Sonra replikler var tabii her zamanki gibi. Bazen cesur, bazen düşündüren, bazen güldüren:

“Evlat sahibi olmak baba olmak anlamına gelmiyor.”

“Mafya siyasetin yanında temiz kalır.”

“Birini savaşta öldürürsün madalya takarlar, sokakta öldürürsün hapse atarlar!”

“Sen istiyor kalp verecek 100 dolar daha.”

 

 

 

Başka? Kaplumbağa ve laneti strikes back. Begüm Ünsal ve Canan’la konuşunca ‘E oyuncular diziden çıktı nasıl gelecekler ki?’ diye saf saf sorduydum. Öleceklerini, hele hele Lost’a bağlayıp uçak kazası geçireceklerini nereden tahmin edebilirdim? Begüm hepten kafayı sıyıracak, kadının bir tek Sinan’ı kaldı ya, literally. Kaplumbağayı gördük, yine ölüm geldi. Hay bin kunduz.

 

Songül entrika ve kötülük için yaşar hale geldi. Bu sefer de Ümran’a taktı. Ümran’ın kocası da ortaya çıkacak, belli oldu. Bu arada düğünde Sadreddin’le bakışan hatunun ilgisini Sadreddin’den önce çakozladı ya kadın, bravo. Allah gazabından korusun.

 

Hayaller Oğuz Atay, gerçekler Kemalettin Tuğcu. Bu bölüm (görece) mutlu sonla bitseydi bambaşka sorularım olacaktı. Mesela portakal mevzusu ne ara bu kadar popüler oldu? Sadece Zülfikâr ve Gökalp (hani şu kuzen, hani Songül’ün altı ayda doğurduğu, bizimkilerin üç ayda hapse girip çıktıkları evrende hâlâ askerde olan genç) biliyorlardı olayı. Yahut Sefer’e; senden damat tıraşı beklemedik zaten ama sakalları biraz kısaltsaydın bari dedem ya, Bahri Baba senden daha damat gibiydi diyecektim, Ayşegül’e, o göğüs dekoltesi ne öyle kız diye takılacaktım, falan filan.

 

Bölüm finalini de Poyraz’ın şoklanmış bir şekilde derdest edilip götürülmesiyle yaptık. Güya Bahri’yle Poyraz’ı düşman edecek İsmail. Sen önce bi’ git mecliste yemin et, Ankara’da takıl biraz. Poyraz’dan daha çok emniyettesin. Çakala bak ya.

 

Toparlarsak, sadece Poyraz’a değil, dizimizin neredeyse tüm karakterlerine ve dahi izleyenlerine mutluluk tehlikeli ve yasak gibi duruyor. Yine de enseyi karartmayalım. Hayat gibi dizi işte, ne zaman ne yapacağı belli olmaz.

 

Hadi, hayra karşı.