Bölümler ilerliyor; heyecan, merak artıyor... Yine güzel bir bölümü ardımızda bıraktık. Maraşlı’nın Mahur’u kurtarmasına artık alıştık diyebilirim. Maraşlı bir önceki bölümde, sorgu sahnesinde:

 

- “Sesinden. Korkunun ve kalleşliğin sesi yoktur, sessizdirler.” demişti.

 

Bundan dolayı bu tuzaktan/pusudan kurtulacağını biliyordum. Burada asıl değinmek istediğim konu; Mahur’un Maraşlı için çırpınışları, Maraşlı’ya bir şey olur korkusu. Hele bir de Savaş’ın, “Maraşlı öldü.” dediğinde Mahur’un üzüntüsü, biz izleyicilere; Maraşlı’ya sandığından daha fazla yakınlık hissettiğini açık açık belli etti.

 

Maraşlı’nın Mahur’u kurtardıktan sonra, Mahur’un Maraşlı’ya sarılması kendi korktuğu için değil, Maraşlı için korktuğundandı. Eee bu dediklerim ile bu çiftin bayağı bir yol kat ettiği belli. Burada küçük bir sorgu sahnelerine değinmek istiyorum. Maraşlı ile Mahur uyumundan yazının devamında bahsedeceğim, merak etmeyin.

 

İzlediğimiz sorgu sahneleri aklımızı, teorilerimizi allak bullak ediyor. Çünkü bir bölümde şu diyaloglar geçmişti:

Bu konuşmaları izlediğimden beri Maraşlı ne anlatsa hep şüpheyle bakıyorum. Çoğu izleyici de böyle bakıyordur. Bazen gerçekten Celal’in Maraşlı bile olmadığını düşünüyorum. :) Çok düz ve basit bir tahmin yapacağım: Celal gerçekten Maraşlı, kızını gerçekten seven bir baba. Buralara hemfikiriz. Tahmin ederken zorlandığımız kısım askerlik hayatı. Bunun için de doğruları değiştirip yanlış bilgiler ekliyorlar diyebilirim. Dediğim gibi basit bir tahmin yapacağım demiştim. ^^ İzleyelim, görelim...

Mahur ve Maraşlı ile devam edelim. Benim ilk başta, bölüm yayınlanmadan önce bu çift için hissettiklerimin adı: "UYUM" idi. İzledikçe enerjilerini daha çok hissetmeye başladım. Röportaj yapılırken ki bakışları her şeyi anlatıyordu. Ama tek üzüldüm nokta, Mahur'un Maraşlı için dedikleriydi. Hem ailesinin içinde kötü biri olduğunu biliyor, herkese güvenmiyor hem de arkadaşının, babasıyla ilgili dediklerinden dolayı Maraşlı'nın kalbini kırıyor. Mahur kendi başına karar verebilecek biri, öyle babası karşı çıkar gibi durumlar beni rahatsız etti açıkçası.

 

Yalnız, arabada Mahur'un Maraşlı'nın gönlünü alması, beraber gittikleri yerde Maraşlı'nın dünyasını tanıması, yakınlıkları beni çok mutlu etti. Ve en son ki öpücük çok güzeldi. Mahur'un Celal'in kızı Zeliş ile iyi anlaşması, onun yüzünü güldürmesi Celal'i mutlu ediyor. Bundan dolayı, başka bir sıcaklık da hissediyor.

Serhat Kılıç’ın ne kadar başarılı bir oyuncu olduğundu anlatmaya gerek yok. Necati karakterini de, diğer karakterleri gibi harika bir şekilde üstüne giymiş. Tam anlamıyla Necati ile bütünleşmiş. Hâl böyle olunca, Necati’nin sahnelerini beklememek elde değil.

 

Bu bölümdeki “Kader ve Tesadüf” konuşması, benim de gündelik hayatta üstünde durduğum bir konudur. “Her şey kaderde varsa, bizim tercihlerimiz nerede?” Ya da "Bizim tercihlerimiz, kaderimiz midir?" diye düşünürüm hep. Necati de irade ile açıkladı bu durumu. Burada net bir şekilde Ethem Özışık'ın edebi dilini bir kez daha görebiliyoruz. Çünkü Poyraz Karayel'de de benzeri vardı. (Poyraz, İsa, Albay ve ödev.)

 

Behiye, Necati’ye temiz duygular besliyor. Necati de bunun farkında ama çözemediğimiz biri olduğu için konuya iki taraflı bakamıyoruz.

 

Necati ile Behiye arasında geçen diyalog (Behiye'ye, ailesine rağmen 'İyi birisin' dediği.), mutfaktaki Sadık’a imalı bakışları ile Necati’nin Ömer konusunda bir şeyler bildiğini ortaya koydu. Bu demek mi Savaş'ın ortağı, bilemiyorum. Hem Necati'den başkası olamaz diye düşünüyorum, hem de Necati'den bambaşka bir şey çıkacak diye bekliyorum.

 

Savaş’ın Aziz Türel’in yardımı ile Maraşlı’ya tuzak kurması, Aziz'in Ömer'i öldürmesi Aziz’in gerçek yüzünü bize gösterdi sanıyorduk ki; video ile öğrendiklerimizle bir şaşırma daha yaşadık. Maraşlı, “Aziz Bey, kudretli iş adamı. Babacan görünüşüne aldanmak hata olur. Bu serveti nasıl yaptığı belli bile değil.” demişti. Haklıymış valla. Maraşlı’nın bunları öğrenmesi çok iyi oldu. Adımlarını buna göre atacaktır. Türel ailesinde bir kötü arıyorduk, fakat hepsinin bir şeyi çıktı. Aziz anlattığım gibi malum. Dilşad, Ozan ile kaçamak ilişki içinde. Ozan; İlhan’ı sattı, Savaş’ın işerini yapıyor. İlhan şirketi batırdı, Firuzan ve Necati tam bir kara kutu.

 

Savaş'ın şirketi alması, “Babam görseydi.” demesi ile Ömer'in oğlu olduğu düşüncesi aklıma takıldı. Hikâye derinleştikçe daha çok şey çıkacaktır.

 

 

Savaş'ın Maraşlı ile ilgili öğrendiklerinin ardından, kızının vurulduğu saldırıyı tekrar etmesi; Maraşlı ile biraz eğleniyor gibiydi. Zeliş'in ve Maraşlı'nın korkusu, tekrar aynı şeyi yaşamaları çok üzücüydü. Savaş'ın Zeliş'e yüzünü göstermesi ile bölümü bitirdik. Bu bir gözdağı mı, bu saldırıyı gerçekleştirecekler mi? Hepsini bir dahaki bölüm göreceğiz. Fakat Maraşlı'nın buna izin vermeyeceğini düşünüyorum.