Bu hafta iki farklı başlık arasında çok takılı kaldım. Biri “Her şey değişiyor, ben bile” diğeri ise “Hayatının her şeyi olmak” idi. Bölümün ana temasında ikisinin de etkisi vardı. Hem birbirinin her şeyi olan iki insan vardı hem de iki kişinin nasıl birlikte evirildiğini gördük. Ben ikinci başlığı seçtim çünkü bu hem Eda hem de Serkan için en geçerliliği olandı. Birinin her şeyi olabilmek her anında onu yanında istemek, her an onu düşünmek demekti. Yapılan bütün eylemlerin, hayata dair bütün yolculuklarının tek bir kişiye varması belki de. Yaşamın her aşamasında onu istemek, onsuz ne bir an ne de yer düşünebilmekti. Zamanın kavramda bütünselliğini yitirip belirli bir “ana” dönüşmesi ya da “biri” olması. Peki biri için mi yoksa kendi iyiliği için mi değişmelidir insan? İnsanın hayatında biri için değişmesi, değişmiş gibi yapmaktan başka bir şey değildir. O kişi kendi istediği için, kendi iyiliği için yönelmelidir aydınlığa. Hangi tarafa doğru adım atıldığı ve hangi amaçla yapıldığı mühim olandır bu eylemin. Eda bütün aydınlığıyla Bolatların hayatına girdiğinde, karşılaştığı herkesin hayatına dokundu. Serkan ne kadar Eda için değiştiğini söylese de aslında ikisi için yapıyor bunu. Çünkü kendisi de bu şekilde daha mutlu olabileceğini fark etti.

 

Her ilişki de bir taraf hep daha fazla sever, daha fazla emek verir, büyür ve gelişir. Sonra belki en çok yara alan da o olur ama en çok değişimi de o gösterir. Eda ve Serkan’ın gizemli yolculuğunda bu taraf kimdi mesela? İlk başta fedakârlık yapan kişi Eda gibiydi çünkü Serkan kendini robot olarak tanıtmıştı bize. Sanki hiç kendinden bir şey kaybetmemiş gibi davrandı. Her ikisi de çok yara aldılar, çok yoruldular yol boyunca. Ama en çok Serkan değişti. Belki de en çok seven oydu. “Herkes değişiyor, ben bile” başlığı bu hikâye de Serkan’ın gösterdiği değişim içindi. Birine karşı incinirim korkusu ile gitme bile diyemeyen Serkan, şimdi en değerlisi için herkesi karşına alabilecek kadar cesur birine evirildi. Kaybetmenin her aşamasını yaşadığı için Eda’nın elinden kayıp gitmesi en büyük korkusu oldu. Onu kaybetmemek için ise şimdi her şeyi yapmaya hazır Serkan. Cesur, güçlü ve kıskanç…

 

Efe karakteri bu hafta itibari ile diziden ayrıldı. Selin ise şirketten istifa etti. Giderken de yine kendinden beklenileni yaptı ya da yapacak buna eminim. Serkan’ın masasına koyduğu zarfın içinde istifası da olabilir, Eda’nın Ferit’in sırrını sakladığını söylediği bir mektupta. Ama ne yaşanırsa yaşansın Selin bu durumu Serkan’a söylediğinde en çok üzülen taraf yine Selin olacak. Bu kadar şey yaşamış, beraber birçok engeli aşmış Eda ve Serkan için bu durum küçük bir bit yeniği olur sadece. Serkan güler ve geçer, umarım cevabını da Selin’e verir. Büyük karmaşa, büyük depremler geliyor. Birkaç hafta sonra yer yerinden oynayacak gibi Efe’nin gizli ortağının gelmesiyle. Geliyordu sonunda gelmekte olan, o meşhur “The Babaanne” geliyor.

 

Çok ama çok eğlenceli bir bölümdü. Belki de şu zamana kadar en güldüğüm bölüm olabilir. Erdem ve Leyla bu haftaya kadar dizinin komedi kısmında öne çıkıyordu. Ama bu hafta ile Aydan ve Ayfer Hanım ekranların yeni favorisi olmaya aday. Her sahnelerinde daha ne kadar güldürebilirler dedikçe daha da güldüm. Favorim ikisinin beraber koltukta uyuduğu sahnelerdi. Eda ve Ayfer Hanım’ın evleri biraz yol geçen hanına dönse de her gelen kişi ortalığı daha da karıştırdı. Adeta yanlış anlaşılmalar silsilesi yaşandı herkes arasında. Bölüm sonunun da ayrı bir güzelliği vardı. Eda ve Serkan en zayıf oldukları, en güçsüz kaldıkları zamanlarda bir olmayı, bütünleşmeyi başarabilen iki insan. Böyle durumlarda hep birbirlerinin yanında oldular. Bu sefer de asansör de Serkan Eda için oradaydı. Ona destek oldu, bakışlarıyla, sesiyle başka bir zamana yol aldılar. Asansör ikisi için de anlamını yitirdi. Serkan’ın varlığıyla başka bir anlam kazandı o korku. Çünkü bakışların anda anlamlanmasıdır aşk.

 

Bu bölüm bir sürü yenilik getirdi. Gidenler oldu, yeni gelenler de olacak. Yine ve yine bu hafta bu kadar eğlenceli bir bölümü izlememizi sağlayan herkesin eline ve de emeğine sağlık. Sıkıntıların, karanlıkların yoğun olduğu zamanlar geçiriyoruz. Herkesin biraz olsun gülümsemeye ihtiyacı var. Yazımı okuyan ve güzel yorumlarda bulunan herkese çok teşekkür eder, sağlıklı, huzurlu ve mutlu günler dilerim. Hoş kalın, hoşça kalın!