İkinci Bahar 1998 ve 2001 yılları arasında ekrana geldi. Aslında ilk yedi bölüm sonunda yayından kaldırılan dizi, kanalın ve yapımcını ısrarı ile 1999 yılında kaldığı yerden devam etti. Antepli kebap ustası Ali Haydar ve Hanım çocukları ile hayat mücadelesi veren bekar anne ve babaydı. Hanım Ali Haydar’ın kebapçısında önce bulaşıkçı olarak işe başladı. İlk bölümde onu taciz eden ustabaşını ibreti aleme rezil eden Hanım, dirayetle Ali Haydar Ustanın karşısına da dikildi. İlle de sigortam dedi.  Aralarındaki ilk mesele kadından mezeci olmaz tartışmasıydı. Hanım’ın kadından da mezeci olabileceğini göstermesiyle kahramanlarımız için yeni bir ihtimalin, hayatlarının ikinci baharının kapısı aralanmış oldu.  Yayınlandığı süre boyunca yetişkin bir aşkı ve hayat mücadelesi veren Samatya esnafını izlediğimiz dizide Hanım gücüyle ekran karşısındaki kadına da ilham verdi. Âşık olmadan bir mantık evliliği yapsa da anlardık onu. Ki köşeden döndü. Ali Haydar gibi kokmuyor, o adamla evlenemezdim diyerek masadan kalktı. Sevdiği adamın afeti devran Neriman ile evleneceğini düşünmesine rağmen kalbinin sesini dinledi ya daha çok sevdik. Kızının genç yaşta babasız bir çocuk doğuracak olması onu korkutabilirdi. Korkmadı. Çok kızdı, öfkelendi ama vazgeçmedi kızından. Tren raylarında karşıdan gelenin trenin önüne atarak kendini ‘’ölmek mi istiyorsun birlikte ölelim o zaman’’ dedi kızına. Gerçekten mutlu olmayı, sevdiğinin yanında olmayı öğrenmesi için yardım etti kızına Hanım. Ekran karşısındaki başka kadınlara da fısıldadı. Tek başına olmak zorunda değil mücadeleniz dedi. Altın kaşıkta sunulanları reddetti. Âşık olduğu adamla evlendi. Bu yaştan sonra ile başlayan cümleler kurdurmadı kimseye. Çok âşık olduğu adam bir gün, eski kocan nasıl öldü diye sorunca sesindeki imayı sineye de çekmedi ama. Aşkın yalansız ve koşulsuz bir güvenle var olacağını anlattı herkese. Kocasını düştüğü yerden o kaldırdı. Kendi düştüğü yerde kocasının koluna girmesine izin verdi. Ali Haydar’ın ailesine anne oldu. Medet’in nişanını Çiçek’le hayıflanarak izledi. Elinde bıçakla sevdası için Neriman’ın üstüne de yürüdü. Neriman’ın affını da kabul etti. Öfkesini, inadını saklamadı. Hayatın yaşamak zorunda olduğu kısmına isyan etmeden ama kendini de ıskalamadan yaşayabildi. Aşkının peşinden gitti. Ama evin içinde kaybolmadı. Kocasına en kızdığı zamanda bile bu adam sizin için her şeyi yaptı diye dikildi çocukların karşısına. Tırnakları ile kazımayı bilen bir kadındı Hanım. Hep çalışmış bir kadın. Mükemmel olmayan hayatlarının içinde cesareti ile yürüdü ikinci baharına. Dillere destan güzelliğini bir bedel gibi taşıyan Hanım, taş kafalı pamuk kalpli ustanın karşısına dikildi. Taş kafalı düzen koyucuların karşısına dikilir gibi. Kadına sunulan sınırları inatçı adımlarla yıktı. 

Kadından her şey olur dedi. Mezeci de, aşık da, anne de, düşman da, dost da …

Teşekkürler Hanım.