Ömer su gibisin dediğin de hepimiz ekran karşısında gülümseyerek "gerçekten su gibi" diyorduk. Defne yaprağı ile özdeşleştirildiğinde hiçbirimiz yadırgamıyorduk. Her mevsim yeşil olan tanrılar tanrısı Zeus’un biricik oğlu Apollo'nun büyük aşkının simgesi olan ağaçla hemen özdeştiriyorduk Defne'yi. Dert ortağı İso ile "Kartal gol, gol" diye marş söylemeye başlayınca hepimiz o takımı tutmasak da eşlik ediyorduk.

Ömer'e duyduğu büyük aşka hepimizi inandık. Manu'da Ömer parmağına yüzük takarken gözleri doluyor elleri titriyordu. 3-5 saniyelik sahnede şaşkınlığı, mutluluğu, sevinci tüm duyguları yaşıyor yaşatıyordu. Hepimizin gözü doluyor "bu nasıl bir gerçeklik" diye şaşırıyorduk. Sevdiği adamın giydiği gömleği görebilmek için kendince planlar yaparken dansıyla hepimizi gülümsetip, mutlu eden Defne ne kadar gerçek ise gözleri dolan Defne de o kadar gerçekti..

Yazıya başlarken demiştim En çok da istemeden uğurlamak zorunda kaldıklarımı hep şiirlerle yolcu ederim diye, senin hayat verdiğin Defne Topal'a istemeden veda ediyorum  daha uzun bir süre izlemeyi çok isterdim ama hayatın her zaman benim isteklerim doğrultusunda ilerlemediğini öğreneli çok uzun zaman oldu..

Jale, Güzide, Defne... Hepsini güzel hatırlarla hafızama kazıdım. Yenilerini bekliyorum.

İyi ki hayatımıza girdin Elçin Sangu iyi ki varsın ve iyi ki bu işi yapıyorsun..

İnsanın içini ısıtan gülüşün, muhteşem enerjin, sade ve güçlü oyunculuğunla hep bu yolculukta bana eşlik et. Güldürdün gülümsettin, hep gülsün yüzün Elçin Sangu..

Tekrar merhaba diyene kadar şimdilik hoşçakal kalbimin kızıl saçlı bacısı, annemin kınalı kuzusu...