Bir de sanat eseri güzelliğindeki Ayşegül-Poyraz tartışmaları var tabii, hakkını yemeyeyim. Siz hepiniz Poyraz’ın egosundan, Ayşegül’ün mızmızlanıp durmasından nefret ediyorsunuz biliyorum; ama şu güzelim çiftin her zaman konuşarak tartışabilmesi bile tek başına yeterli kendilerine hayran olmam için. Birbirlerinin üstlerine bağırıp çağırmıyorlar mesela, dinleyerek kavga ediyorlar. Ulan bir de seviyorlar ya birbirlerini. Ayşegül Sinan’ın araya girmesiyle Poyraz’ın yanına gelip alttan falan alıyor. Poyraz beyimiz de kızı biraz anlamaya çalışsa hakikaten iyi olacak. Özellikle geçen sezondaki gibi boş boş romantik yapmadıkları sahneler izlesek mesela, ben her ortamda Poyraz Karayel savunuculuğu yapmaya devam ederim.

Yani Poyraz Karayel’ci, nereye kadar gideriz böyle bilmiyorum ama benim bu diziyi kolay kolay bırakacağım yok. Hiç olmazsa bittiğinde güzel hatırlayayım istiyorum. Hiç olmazsa iyice sıradanlaşmasın, gerekirse hemen şu an bitirilsin istiyorum. Yine de ara sıra eskilerdeki gibi gözümü ayırmadan izleyeceğim bölümler gelir mi diye bekliyorum. Sen de bir gün Birinci Poyraz’ın tadına tekrardan varabileceğimize inanıyor musun? Öyleyse devam.