Baharın ve
birlikteliğin müjdeleyicisidir, papatya! Kırların ve aşk'ın temiz rengidir,
papatya! Sarı ile beyazın, Ömer ile Defne'nin uyumudur, papatya. Öylesine narin
ve öylesine sadedir. Gelin gibi süsler bayırları. Kokusu yayılır içinize.
Bahar olsun da seyredin
Nasıl süsler bayırları,
Zümrüt gibi çayırları,
yüze güler o incecik
Gelin yüzlü papatyalar,
Altın gözlü papatyalar.
Tarlalarda hoşa giden,
Sarı, turuncu, pembe, mor,
Birçok güzel çiçek olur.
Bence güzeldir hepsinden
Gelin yüzlü papatyalar,
Altın gözlü papatyalar.
Tevfik Fikret
İşte bu
hafta, tam da istediğim gibi, aynı şiirdeki gibi pırıl pırıl başladı Kiralık Aşk! Sıcacık Defne'nin bahar gibi gülüşüyle, heyecanıyla, sevinciyle, tam
içimde, kalbimin derinliklerinde hissettim onun mutluluğunu. "Niye geçen
hafta kaldığımız yerden başlamadı" diye şikayet edenlerle de aynı fikirde
değildim. Ömer, tereddütleriyle boğuşurken, Defne'ye güvendiği sinyalini en son
elini sevdiği kadına dokundurduğu an, herşeyi sineye çektiği mesajını geçen
hafta son sahnede vermişti bizlere. Senaristimiz o sahnenin devamını hayal
gücümüze bırakmış, ne güzel.
Ben
hayalimde o sahnenin devamını şöyle getirdim mesela;
D: Ömer seni
çok seviyorum aşkım
Ö: Ben de
seni çok seviyorum, Def-ne!
D: Bir şey
söylemem gerek ama?!
Ö: Söyle
Defne!
D: Tranba,
Cherie'nin büyük ortağıymış, oh söyledim rahatladım! Ben bilmiyordum, inan ki
bugün öğrendim. Kızmadın di mi?
Ö: Hayır,
ben de bugün öğrendim. Neyse bırakalım bunları. Nerde kalmıştık?
D: "Seni
seviyorum"da!
Ö: Emin
misin? Başka bir şey yapmıyor muyduk?
D: Ay nasıl
yani? Sıcak mı bastı ne? Öleyim mi ben, ne yapayım!
Ö: Ölme, gel
buraya (sarılırlar)! Artık evlenmemize bir mani yok di mi?
D: Yok!
Ö: Tamam o
zaman seni öpmeme de mani yok!
D: Bir gülüş
atar.
Ah, o
gülüşün der ve öper Defne'sini!
Defne ve
Ömer evlenme kararı almış olmanın mutluluğuyla Ömer, Defne'yi Şükrü Bey'le
evine gönderir. Bu haftaki bölümümüzü huzurla izlemeye başlarız. Beğendiniz mi
hayalimi?
Yazı devam ediyor..