Ali Bey’i Elif’in -direkler dalgalanışıma, Ali Bey masum ayağına yatışıma hasta- evinin kapısını çalarken görürüz. Kapıyı salya sümük -boğulursun inşallah o sümükte- içinde olan Elif açar. Daha önceden Melisa’dan -Allah aşkına bir öksür rahatla da sen de kurtul biz de kurtulalım- aldığı akıl doğrultusunda başlar duygu sömürüsü yapmaya. Ali işte acır, sarılır buna başını kafasına dayar falan. Pardon araya gireceğim. Burda öyle bir görüntü çizilir ki seyirciye hani diziyi hiç izlemeyen birisine sor, de ki, "sen şu ana kadar ne anladın?" o da sana "işte şu ağlayan kızla oğlan birbirini seviyor galiba şu diğer koca gözlü kız da bunlara kötülük yapıyor."der.Nelerle sınanıyorsun be Alselzede nelerle sınanıyorsun?!Sonra gelip de sorgulama bu fandomda neden normal kimse yok diye.Zira nasıl normal olalım sorarım sana nasıl?!Neyse..

Ali Bey, "Selin senden özür dileyecek" falan der. Bayan direk de "nasıl dileyecek zorla mı*" deyince Ali Bey durur mu hemen yapıştırır "gerekirse zorla dileyecek" diye cevabı. Halbuki bildiğin üzere bölümün ta başında dilenmişti o özür. Ama bu Ali aptal, bu Ali saf, bu Ali gafil, bu Ali’ye göre Selin bencil, egolu, vicdansız, acımasız. Ama Elif o masum, o tertemiz, o duru.Tamam, daha fazla konuşmayayım zira ağzımı bozacağım bu gidişle.Değmez şu 4 harfli için kendimi günahkar eylemeye. Direk tepelerinden düşüp ölesin. Evet Selin’i kendi doğum gününde herkes mutlu, dans eder bir şekildeyken, mutsuz, tek başına ‘nerdesin Ali ya’ diye sayıklarken buluruz. Birden bir gitar sesi gelir, Selin döner ve Ali sahnede belirir. Ben biliyorum,sen biliyorsun,herkes,tüm Alselciler biliyor Ali içine edecek bu doğum gününün.Ekrana doğru bağırırsın "YAPMAAAAA, SÖYLEMEEEE, DEFOL GİT O DOĞUM GÜNÜNDEEEEEEN" diye.