“Yalandı bu aşkın tuzu biberi; kavuşmalar ise sonda yenen tatlısı”
Feride ve Ömer bu hikayede sırtından bıçaklananlar ama, kara
talihleri hiç gülmeyen de Mahir ve Elif'di. Bu yüzden ikisi de yalan söylemeye
mecburdular. Söylediler. Nereden bileceklerdi ki gözlerini bile kırpmadan yalan söyledikleri bu insanlara şık olacaklarını?
Ateş bacayı sardıktan sonra “Mahir Kara benim!” veya “Ben kara para
akladım” demek hiç kolay değildi. Yalanlar aşklarına büyük bir darbe indirse de, eskisinden de birbirine bağlı iki çift yürek olmalarına neden
oldu/olacak. Büyük ayrılık sonrasında gelen tutkulu kavuşmalar da seyircinin yanına kâr
kalacak.