2004 yılında İstanbul’da dünyaya gelen Fatih Berk Şahin, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Lisesi’nde eğitimine devam ediyor. Kariyerine Netflix için çekilen Geçen Yaz adlı sinema filmiyle başladı. Ozan Açıktan’ın yönetmenliğini yaptığı filmde başrolleri Ece Çeşmioğlu,  Aslıhan Malbora ve Halit Özgür Sarı ile paylaşan Fatih Şahin, geçen ay platformda yayınlanan filmde Deniz karakterine hayat verdi. Film bizi, çocukluktan yetişkinliğe adım atan tatlı ergen Deniz eşliğinde duygusal bir yolculuğa çıkarıyor. Oyunculuk kariyerine deneyimli bir yönetmen ile hayli parlak bir başlangıç yapan bu genç aktörle buluşup Deniz karakterini ve hayatı konuştuk. Genç oyuncuların ilk performanslarını hep "yetenek mi, doğru cast mı" sorusu eşliğinde izlerim. Fatih, ilk rolüyle kalbimi çalarken, oyunculuğa bakışıyla ve kariyer yolculuğundaki yeni karakteri karşılayış biçimiyle yeteneğinin varlığını mühürledi. Çok uzun yıllar adını duymaya hazır olun derim. Yolu uzun, hikayesi bereketli olsun!

Buyrun bakalım..

Uzun süre Müjdat Gezen’de oyunculuk eğitimi aldım. Şu an Güzel Sanatlar Lisesi’nde tiyatro bölümündeyim. Geçen Yaz filmi ise, evet ilk kamera önü deneyimim.

Sevdiğim bir filmin kamera arkasını gördüğümde başladı. O kalabalığın koşuşturması etkiledi beni. “Ben de orada olmalıyım” dedirtti. Sonra gittiğim bir tiyatro oyunu da bu duygumu perçinleyince ertesi gün kendimi oyuncu adayı ilan ettim…

Aslında bir yan rol için seçmeye girmiş, audition vermiştim. O audition Ozan Açıktan’a ulaşınca Deniz karakteri için görüşmeye çağrıldım ve bir bekleme süreci başladı. Umudumu yitirdiğim gece de haberi aldım…

Korkutmadı. Sadece yaptığı işleri yakından takip ettiğim ve ilham aldığım bir yönetmenle çalışacak olmak heyecanlandırdı.

Buna ben karar vermeyeyim.

Evet, gayet iyi bildiğim ve deneyimlediğim duygular. Kendi anılarımı düşününce sanki uzun zamandır bu filme kendimi hazırlamışım gibi hissettim.

90’lardan bugüne oradaki birlikteliği getirmek isterim açıkçası. Bugünden o zamana da imkanları veya rahatlığı götürürdüm.

İlginç bir şekilde sette telefonum bozulmuştu. Telefonsuzluk beni gerçekten 90’lara ışınladı ve anı yaşamayı öğretti. Eksikliğini hissettiğim zamanlar oldu. Ama çok daha keyifliydi yaşamak.

Deniz’i hırpaladıkları sahne en üzücü olanıydı. Burak’ın farları kapatıp karanlığa doğru sürdüğü sahnede gerildiğimi hatırlıyorum. En sevindiren, içimi ısıtan sahne ise Deniz’in finaldeki tebessümüydü.

Ben aramazdım. Deniz de gerçekten bir şeyleri unutmak istemiyorsa aramamalı. Ama muhtemelen aradı ve belki de bir başka yolculuğa çıkıldı.

Babası ile Aslı hakkında bir diyaloğu olmasını isterdim.

Teşekkür ederim ne güzel bunu duymak. Korkutmuyor aslında gözümü korkutan herhangi bir şey de tecrübe sonuçta.

Heyecan değil de merak var aslında. Çok merak ediyorum nasıl bir deneyim olacağını…