Bir gülüştür sevdaya yakınlığımız, bir gülüştür sevdaya düşüşümüz ve bir gülüştür ki, bizi kor ateşlerin sıcaklığına düşüren. Gülümsemekte dahil sevdaya, onu anlamaya, anlatmaya ve anlatabilmeye. Ali Mertoğlu'nun gülümsemesidir bizi ilk aşka düşüren, daha da sevebilmemizi sağlayan, kendisine bağlanmamıza sebep olan. Gülüşün ardındaki acıyı, aşkı ve kıskanmayı gördük, görmemize tanıklık etti en çok.

"Derin ve net bir sevgi. Bir tebessümün ardındaki sırdı bizim ona sevdamız, onun bize bakışıyla, gülüşüyle şekillendi yüzümüzdeki gülümseme. O sevdi, biz daha çok sevdik. O muhteşem gülümsemesiyle bizleri yansıttı, bizlerse her türlü "iyi" duyguyu yaşadık. Acılarımıza güldük... Son olarak 'ben çok pis aşık oldum uzaydaki mavi gözlü çocuğun aşkına.''