Yaşadığı acıları derine göme göme, etrafına dikenler sarıp kimsenin kendisini üzmesine izin vermemesi, Ali Mertoğlu'nun en büyük kozlarından(dı). Ta ki, Selin'i görünceye kadar. Telden örülmüş duvarlar nasılsa aşılmazdı, kapılar kilitliydi ve geceleri rahatça uyulabilirdi, çünkü güvenliydi o kendini soyutlamış, korumayı bilmiş iç benlik.

"Aşk ağır ve zor bir duygu. Belki o kadar güçlü değildi Ali Mertoğlu, ama aşkı kaldırabildi. Gözlerinde sevda var. "Selin Yılmaz"a bakarken bir şefkat var. Kimseye böyle bakmaz. Gözlerinden okunuyor sevgisi, o gökyüzü gözlerinden. Ruhumuza işledi aşkı. O'nun aşkını anlatmaya kelimeler, şiirler, kitaplar yetmez. Biraz hüzünlü, biraz çaresiz, biraz yaralı, ve kırılmış, çok fazla aşık. Her kadının hayalidir böyle güzel seven erkek. Böyle seven erkek bulursanız değerini bilin hatta alın eve saklayın. Her eve lazım kendileri..."