Dizinin hikayesi 1961-1963 arasında geçiyor. Soğuk Savaş'ın devam ettiği dönemdeyiz. John Profumo, Birleşik Krallık'ın Savaş Bakanı olarak görev alıyor. Christine Keeler ise modelliğe göz kırpan ve hayatını düzene oturtmaya çalışan genç bir kadın. Bahsi geçen skandal da bu ikisi arasındaki ilişkiye yönelik.

İlişkinin büyük bir skandala dönüşmesinin anahtarı ise Christine'in aynı dönemde Sovyet ateşesi Yevgeny Ivanov‘la da gizli bir ilişkisinin olması ve bunun olası bir güvenlik açığını gündeme getirmesi. Siyasi kariyeri güzel giden Profumo konuyu büyümeden kapatmaya çalışsa da MI5 ve medyanın da dahil olmasıyla her şey daha da karışıyor. Bu sırada Christine'in hayatına giren diğer erkeklerle olan ilişkilerine, kendisine kol kanat gereken Dr. Stephen Ward'la olan arkadaşlığına veya Stephen'ın kendi hayatına da tanık oluyoruz.

Not: Skandaldan The Crown’ın ikinci sezon finalinde de kısaca bahsediliyor. Christine Keeler, 2017 yılında hayatını kaybetti. John Profumo ise 2006'da öldü.

Profumo Skandalı’nı diziden önce yalnızca yüzeysel biliyordum. The Trial of Christine Keeler sayesinde daha fazlasını öğrendim, diyebilirim. Gerçi dizi, direkt olarak skandala odaklanmıyor. Merkezindeki insanların perde arkasında yaşadıklarını gösteriyor.

Bunu yaparken de kronolojik sıralamayı geri plana attığı oluyor. Bazen geçmişe döndüğümüz gibi bazen de gelecekten bazı sahnelere tanık oluyoruz. Bu durum ilk bölümde biraz afallattı ama alışınca gerisi problem olmadı. Polisin araştırması, muhabirlerin yaptıkları haberler ve halkın ön yargısı Christine, Stephen ve Profumo'nun hayatını şekillendiriyor.

James Norton (34) sevdiğim bir oyuncu. Diziye başlamamın bir sebebi de oydu ve beklediğimi aldım desem olur. Dizide o dönemde yaklaşık 50 yaşında olan bir ismi (makyajın da desteğiyle) canlandırıyor. Sophie Cookson (29) ise kendisinden on yaş genç birine hayat veriyor. Ama göze batmıyorlar. Yalnız Ben Miles'a uyguladıkları Profumo tiplemesini o kadar da beğenmedim.

Skandalın etrafında olup bitenler benim ilgimi ilerledikçe çekti aslında. Stephen’ın başından geçenlerle ve Stephen-Christine arkadaşlığıyla ilgimi canlı tuttular. Finalinde yaşanmış tarihin getirdiği noktaya varıyoruz bir kez daha. Dikkat çekici diyebileceğim bir kapanışı da var. Medyaya, adalet sistemine ve polislerin işleri yürütmesine sinir olması ise bedava zaten.