Yalnız kalan küçük bir çocuk nasıl büyütür kendini? Büyütemez de –mış gibi yapar. İçine yalnızlığın öfkesini, nefretini koyar kocaman-mış gibi görünür. Oysa özünde hala o küçük çocuktur. Abisinin mezarının başında elindeki kanları ovalaya ovalaya çıkartmaya çalışır. Yalnızlığı gibi o lekeler de sinmiştir üstüne, çıkmaz. Kerem Sayer’in Kerem Sayer olduğu en önemli sahnelerden biri de budur. Tüm yalnızlığı ve berbat haliyle abisinin mezar taşıyla konuşması…