Kiralık Aşk sezon finaline gireli  4 hafta olmasına rağmen hala bu ayrılığı sevmiş değilim. Tatlı okurlarımdan-perilerimden birçok dizi tavsiyesi almama rağmen içlerinden bir dizi bile "Kiralık Aşk" gibi etkileyemedi beni, yazı yazmamı sağlayamadı daha! Önerilen dizilerin hepsi birbirinden neşeli ve renkli karakterlerle dolu ama ilham gelmeyince gelmiyormuş bunu da öğrenmiş oldum! Ranini TV için yazmaya 28. bölümle başladım. İzlediğim ve keşke yorumlasaydım dediğim gönlüme işleyen birkaç bölüm olmuştu! Bunlardan bir tanesi de “Kiralık Aşk’ın 23. bölümüydü! Sizlere bu bölümü yorumlamak istedim bu hafta!

 

Bir çorba düşünün ve çorba deyip sakın geçmeyin! Bu çorba için her bir malzeme özenle seçilmiş, yağı, soğanı, kıyması, domatesi, biberi, suyu ve bütün malzemeler tam da gerekli miktarda ayarlanmış. Yavaş yavaş tadına varılır hale gelinceye kadar kısık ateş de pişmeye ve kaynamaya bırakılmış. Başlangıçtır çorba, kuvvetli bir zemindir, temeldir! Aynı Ömer'in hayatı gibi.

 

Ailesi, annesi en değerlisi olmuş! Sevgi, içtenlik, mutluluk, güven gibi vazgeçilmez duygularla harmanlanmış bir Ömer düşünün malzemeleri tastamam. Kaynamaya başlayan bir çorbaya, soğuk su katılır mı? Elbette katılmaz. Ama maalesef tam tadına ulaşamadan-pişmeden Ömer en sevdiklerini sırayla kaybetmiş ve buz gibi bir büyük kâse su eklenmiş çorbasına. Kaynamaktan vazgeçmemiş, kısmış ocağının altını, yalnızlığıyla baş başa kalmış. Hayatına yine de devam etmiş. Eğitimini tamamlamış, sürekli kendini yetiştirmiş, işini kurmuş. Tek başına, pişirmeye çalıştığı çorbasına yeni malzemeler de eklemiş! Güç, başarı gibi... İçilecek-tadına varılacak harika bir çorba haline gelmiş. Fakat çorbasını paylaşacak çevresinde özel bir kimse yok. 

 

Defne; o temiz, sıcak, yalın, ışıl ışıl, gül kokulu güzel, Ömer'i kaynatmaya başlamış, hem de ilk karşılaşma da! Ömer'in çorbasın da göremediği, fark edemediği tüm eksik malzemelerle gelmiş Defne! Neşe, gülümse, heyecan, aşk, panik ve saf hallerle tadına doyulamayacak eşsiz lezzetler getirmiş Defne Ömer'in çorbasına! Mutluluk ve sevgi kokan lezzetli bir çorba vazgeçilmezdir.

 

Birlikte yavaş yavaş fokurdayarak kaynamaya başlamışlar. Ömer kaybettiği tüm duyguları (lezzetleri) tek tek hatırlar hale gelmiş! Birlikte-ortak hiç yaşamadıkları tatların da keşfine çıkmışlar. Kabuğundan sıyrılmaya hazır, mutlu Ömer, her seferinde azıcık ilave edilen sulardan bile etkilenmez hale gelmiş! Niye? Çünkü suyu ekleyen Defne'si. Her seferinde kabul etmiş, kabullenmiş.

 

Çünkü Ömer özene bezene seviyor Defne'sini, gözleriyle severken aşkını da haykırmayı ihmal etmiyor. Ömer ne güzel, ne şahane seviyor Defne'sini.

 

Ama bir gün şu tasarımın satıldığını ve sevdiği kadının (aslında küçük bir genç kız Defne) bunu bile bile hiç haz etmediği Deniz'e satmasını Ömer sindiremedi. Birlikte içmeye başladıkları çorba Ömer'in boğazın da kaldı, yutamadı, tıkandı. Ve Ömer delidivane dolanmaya ve sorgulamaya başladı. Kapısını kapattı, o aşılamaz duvarlarını ördü.

 

Sorgulama da başarıya ulaşmanın yegâne yolu tarafsız olabilmektir! Tek taraflı yargılamalar doğruya değil ancak yanlışa ulaştırır insanı! Kendini hep haklı görmek sonuçsuzluktur. Mutsuzluğa giden en kısa yoldur. Ömer de Defne'yi anlamak için pek uğraşmıyor. Kestirip atmak daha kolayına geliyor.

 

Defne'nin "evet" diyebilmek için söylediği küçük bir yalan, nasıl oldu da "yalanlar" olabildi? Bu sadece ben merkezli bir itham değil de neydi? Kendisinin yıkılmaması için yıkmayı tercih edenler en kırık en dökük olanlardır aslında… Ömer, bir kuş çizdi. Adını da "yalancı kuş" koydu! Yalancı Kuş mu? Defne mi? Bu nasıl bir benzetmedir!

 

Mimik edebilme yeteneğine sahip kuşa “Lir kuşu” denir. Tüm sesleri taklit edebilen nadide bir kuştur. Böylesine taklit yeteneğine sahip olan bir canlı yalancı kuş mudur? Lir kuşu yabancı kaynaklarda mucizevi kuş, tüm hayvanların diliyle-sesiyle şakıyabildiği için birleştirici, ortak dili kullanabilen-yapıcı, ileriyi hedefleyen sihirli ve barıştırıcı kuş olarak geçiyor. İşte alın size tertemiz Defne'nin güzel tanımı! Ömer, hani seni hiç bırakmayan, hep yanında kalmak isteyen, düştüğünde sana el olan, kol kanat geren Defne’ni bu kadar kolay harcaman hiç hoş olmadı.