Hayat Şarkısı’nın sofraları hepimizin malumu. Ne pişili kahvaltı sofraları, ne tepsi tepsi baklavalar, ne de kokusu bütün Bebek’i saran mangallar eksik oluyor Cevher malikanesinden. Bayram babanın yemeğe düşkünlüğü mü sofraları bu kadar önemli kılıyor yoksa Bayram baba tüm ailenin etrafında toplandığı sofralara çok önem verdiği için mi yemeğe düşkün olmuş bu kadar sorusu bir kısır döngüye dönüşse de kendisinin sağlık sorunları sebebiyle yiyemediği her lokmanın üzüntüsünü paylaşmaktayım. Yaşasın yemek için yaşayan halkların kardeşliği! 

Mahir ise (benim de hayat felsefem olan) “yemek için yaşamak” düsturunu kabul eder mi bilmem ama yemeğe bir hayli düşkün olduğundan eminim. Hayalindeki yuvayı bile eve girdiğinde duyduğu yemek kokularıyla tanımlayan, mantıyı duyunca iki eli kanda olsa atlayıp gelen Mahir, Bayram babayla aynı sofraya düşse kim bilir ne çekişmeli bir mücadeleye şahit oluruz. Çünkü ne demişler; bir ipte iki cambaz oynamaz. Ya da ister misiniz birlikte tadım turlarına çıksınlar. ^^