Serdar ile Ömer’in iletişimde olmalarına seviniyorum. Ama en çok hatasını anlayıp Defnesine uçarak giden Ömer’i ve nişanlısı olarak tanıtmasını seviyorum. Örnek damat oluşunu Manisa’da da kanıtladı.

Defne ve Ömer barıştığında sadece onlar değil, bizler de rahatladık. Hatta aile üyelerinin hissiyatlarını göstermeleri çok iyiydi. Neriman’ın da taraf olduğu âşıklarımız barıştı. Eskilere de bol bol gittik. Sevil Berberi, rüzgârımız, cümlelerimiz, yıldızları izlemelerimiz, gezi havasındaki sarılmalarımız, şarkılarımız, İtalyanca sözlerimiz hâlâ aynıydı. Hatta daha güçlüydü.

Ne kadar çok şey yaşanmış değil mi? Ama herkesin tahmin ettiği gibi onların aşkı her güçlüğü teker teker yeniyor ve devam ediyor. Daha da güçlenerek devam ediyor. Artık evlenmek için beklemeyi bile düşünmüyorlar.

Defne’nin de sevdiği adamı tanımak, hayata onun gözünden bakabilmek için aynı filmleri izlemesi, kitapları okuması o kadar büyük bir aşkın ve fedakârlığın örneği ki... Aynı Defne’sinin her sözünü ezberinde tutan Ömer’in aşkı gibi. Ömer’in elini öperek uyuyan Defne, Defnesi için gururunu yenmeyi öğrenen Ömer ve birbirinin yanında dünyanın en mutlu insanları olan güzel çiftimiz var bizim. Siz hiç ayrılmayın.

Serdar’ın da Defne’ye dediklerinin ana fikri gibi "Yüreğimiz iyiyse Allah yolumuzu açık eder.’’ Hepimizin yüreğinin iyilik ve huzur dolmasını diliyorum. İyi haftalar K.A severler..