Aşk işte şöyle bir havada uçurur, içinizi ısıtır. Olmazlar olur hale gelir. Yaşanmamışlıklar yaşanır, yarım kalanlar tamamlanır, aşk birlikte yudumlanarak tadılır. Şirket içi ilişkilere sıcak bakmayan bir Ömer vardı bir zamanlar hatırlar mısınız? Hasedinden Defne'yi çok üzen Ömer'den bahsediyorum. Nerede o Ömer göreniniz var mı? Yanıyor, kül oluyor, sonra Defne'ye dokununca sarılınca bir kendine geliyor. Her yakaladığı yerde sarılıyor, öpüyor, süzüyor, sıkıştırıyor kıza nefes aldırmıyor. Çok mutlular, çok âşıklar...

 

Peki, vuslattan sonra artık büyümüştür diye düşündüğümüz Defne'miz hala niye kaçışlarda? İlk önce Ömer'i kışkırtıyor sonra kabuğuna çekiliveriyor... Utangaç halleri, kızaran yanakları, ona çok yakışıyor. Uçurumdan düşmek üzere olan bir Defne vardı, sevdiği adamı kaybedeceği korkusuyla aniden, kendini âşık olduğu adamın kollarına bırakmayı, aşkını bir gece de olsa doyasıya yaşamayı tercih etmişti ve erken bir vuslat yaşanmıştı. Şimdi durum biraz daha farklı sıkılıyor, utanıyor, panikliyor aslında hazır o da istiyor, ama çekiniyor. Defne ne yaparsa yapsın, ne Ömer kızabiliyor ona, ne biz!

 

Panik halleri, yalan söylememek için kekeleme, konuları başka yerlere taşıma hareketleri Defne'yi yine ele verdi. Zeki Ömer şüphelendi. Ev problemini kendi başına çözmeye çalışan Defne, konu para olunca sıkıntısına Ömer'i dâhil etmeyi doğal olarak istemiyor. Yine bir para yükünün altında ezilmek, zor durumda kalmak en son isteği Defne'nin. Ömer'le paylaşmayı, dertlerine ortak olmasını, yerden kaldıranın, elini tutanın, çatısını koruyanın Ömer olmasını Defne'de çok ister. Ama eli kolu bağlı, bir gün ortaya çıkacak sır yüzünden her an korkan bir Defne var karşımızda. Mantığı ile değil, hep yüreğiyle hareket eden ürkek bir serçe Defne. Ne yapacağını bazen bilmeyen, bocalayan, içinde hep iyi niyet besleyen, Ömer'ine kıyamayan bir âşık kadın Defne!

 

Nerede, ne zaman doğru söz edeceğini bilen dürüst kişiye İSO denir. Aşk ve ayrılık herkesi farklı etkiler. Biz İSO'nun büyük laflar edişini, Defne'yi destekleyişini, aklı verişini hayranlıkla izlerken asıl o adamın yüreğinde kopan fırtınayı nasıl görememişiz. İşte duygular hiç beklemediğiniz bir anda, unuttum, hiç bir şey hissetmiyorum dediğinizde ansızın dikiliverirler karşınıza. Güçlü sandığınız, yıkılmaz dediğiniz kişiler bile yıkılır, aynı İSO'da olduğu gibi. Severken bırakmak, özlemek, ışıltısını kalbinde hissetmek ve gözyaşları ile geçmişi hatırlamak İSO için de çok zor oldu ama iyileşebilmesi için de bu gerekliydi. Herkesi kollayan İSO zor anında dostları tarafından sarmalandı, sevildi, korundu. Dostluk sıra gözetmeden kötü ve iyi günde hep var olabilmektir.

Yeni dostluklara yelken açılmasına da bu hafta tanıklık etmiş olduk. İleride eğer Ömer sırrı bilmiyorsa İSO'ya çok iş düşecek diye düşünenlerdenim. Dengeyi kuracak, yaraları iyileştirecek iki merhemin birbirlerine kavuşmalarını sağlayacak yegâne isim yine İSO olacak.

 

Hayat ve aşk bir döngüdür. Bu döngüyü yaşarken "hayır" dediklerine "evet" der hale gelirsin. Kızmam dersin kızarsın. Yapmam dersin yaparsın. İnmem dersin inersin, çıkmam dersin çıkarsın. Hayatın ve aşkın sana sunacaklarını, yaptıracaklarını yaşadıkça anlarsın. Saklarım sanırsın, saklayamazsın. Güçlü ile güçsüzlük çizgisi arasına bazen takılı kalırsın. Tutkuyu, korkuyu aynı anda yaşarsın. Bazen sesli haykırır, bazen sessizliğinde kaybolursun. Sevmenin uçsuz bucaksızlığını öğrenirsin. Hayata ve aşka seyirci kalamazsın... Ömer'de taptığı kadının evsiz kalmasına, seyirci kalamazdı. Bir beyefendiye yakışır şekilde sessiz sedasız evi satın almaya karar verdi. Her ne kadar Defne'nin ev konusunu kendisine anlatmamasına incinse de, Defne'sini kırmadan evi İSO’nun üstüne almanın iyi bir fikir olduğunu düşündü. Çünkü "biz" olmak yolunda ilerledikleri evlilik yolunda, her türlü sorunu birlikte göğüsleyebilmeleri gerektiğini düşünen bir Ömer var. Mutlulukları ortak, coşkuları ortak, kahkahaları ortak olsun istiyor. Defne'nin içinde yaşadığı sessiz fırtınadan habersiz, yine de sevdiği kadını kızdırmaktan korkacak kadar da hassas zarif düşünen bir adamdır Ömer.