1920’li yıllarda sabahın ilk ışıklarına kadar süren gece davetlerinin yanı sıra nehir kenarında yapılan gündüz programları da oldukça popülerdi. Rus balelerinden ilham alınarak hazırlanan bembeyaz kroşe ya da keten elbiselerin şapka ve eldivenlerle kombinlendiği kostümler, Crawley ailesinin muhteşem pikniklerinin olmazsa olmazlarındandı. Bu davetleri görünce bazen kendi kendime keşke o zaman yaşasaymışım diyorum.

Günümüzde ne yazık ki çok özel bir davet olmadığı sürece bu kadar abartılı ve şık tasarımlar giyme şansımız olmuyor. Kıyafetlerimiz konusunda özenmek istesek de, bir ortama girdiğimizde hemen çirkin ördek yavrusu gibi dikkatleri üzerimize çekiyoruz. İnsanlar hemen göz ucuyla bakarak fısıldaşma başlıyor. Düşünseniz bir alışveriş merkezinde beyaz elbiseler içinde kocaman şapkasıyla gezen bir kadın gördüğümüzü ya da gece dans etmeye gittiğimizde püsküllü elbiselerle pistte salındığımızı...

Ah o eski günler ah... Şimdi moda, tek bir tip görünüm oldu. Eskiden anneannelerimiz her sezon başı terzilere gider, tüm mevsim giyecekleri kostümleri diktirirlerdi. Şimdi kaldı mı öyle gelenekler. Hayır, tabii ki... İşte Downton Abbey’in beni bu kadar etkilemesi de ondan.